الگوی مقاومت دارویی سالمونلاهای تیفوئیدی و غیرتیفوئیدی در شهر همدان

Abstract

چکیده بررسی‌های اپیدمیولوژیک انجام گرفته در اغلب نقاط جهان حاکی از آن است که عفونتهای ناشی از ارگانیسم‌های سالمونلایی در حال افزایش بوده و استفاده نامناسب و بی‌رویه از آنتی بیوتیکها موجب ازدیاد مقاومت داروئی در این ارگانیسم‌ها در چند سال اخیر شده است. ‌در یک مطالعه توصیفی - مقطعی، تعداد ۲۰۴ مورد سالمونلاهای گروه تیفوئیدی (T S) و ۱۱۴ سوش سالمونلاهای گروه غیر تیفوئیدی (.T S N) جهت تعیین مقاومت دارویی مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه‌ها از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر در طی سالهای ۷6- ۱۳۷۳جمع آوری شده و جهت تشخیص نهایی به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی همدان ارسال گردیدند. نمونه‌ها پس از سرو تایپینگ، جهت تعیین حساسیت میکروبی در برابر ۸ نوع آنتی بیوتیک، با روش استاندارد Kirby - Bauer مورد آزمایش قرار گرفتند. سالمونلاهای جدا شده عبارت بودند از: تیفی، پاراتیفی A و B و C، تیفی موریوم، انتریتیدیس، کلراسوئیس، آگونا، آریزونا، اینفانتیس، ویرشو، هاوانا و لکزینگتون. اکثر این سوشها نسبت به کربنی سیلین و آمپی سیلین مقاومت بسیار بالا و افزون بر 6۰‌%نشان دادند. در حالیکه نسبت به سیپروفلوکساسین و نالیدیکسیک اسید مقاومت بسیار پائین و کمتر از ۱۵‌%بود. سالمونلا تیفی موریوم ۱۰۰%، تیفی 7/95٪‌، پاراتیفی B 2/89% و انتریتیدیس 6۰‌% دارای مقاومت چندگانه دارویی بودند. با توجه به افزایش مقاومت سالمونلا تیفی و سایر سالمونلاها نسبت به کلرامفنیکل و برخی آنتی بیوتیکهای رایج، پیشنهاد می‌گردد بکارگیری آنتی بیوتیک‌های دیگری از قبیل فلوروکینولونهای جدید، سفتازیدیم، ایمی‌پنم و آزترئونام به عنوان آنتی بیوتیکهای مؤثر بر سالمونلاها مورد بررسی و کارآزمایی بالینی (Clinical trial) قرار گیرند