بررسی پیـامد جراحی پیوند عروق کرونر در بیماران دچار ضعف عملکرد بطن چپ

Abstract

چکیده مقدمه: در ضعف شدید عملکرد بطن چپ (LV) و به دنبال آن جراحی پیوند عروق کرونر، عوارض بالقوه و میزان مرگ و میر بیشتری در حین و پس از انجام عمل جراحی CABG بروز می‌کند. هدف: بررسی مقایسه‌ای وضع بالینی و پیامدهای جراحی پیوند عروق کرونر در دو گروه بیماران. مواد و روش‌ها: در این تحقیق توصیفی، مجموعاً 815 نفر از بیماران پیوند عروق کرونر و حایز شرایط، در دو گروه الف ( 66 نفر EF کمتر از 40% ) و گروه ب (749 نفر EF بالاتر از 40%) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج: نتایج بیانگر آن بود که اکثریت واحدهای مورد پژوهش در هر دو گروه، مرد و با میانگین سنی 63 ساله بودند. اکثریت نمونه‌ها در گروه الف ( با توجه به EF گزارش شده در اکوکاردیوگرافی قبل از عمل در کلاس III یا IV نارسایی قلبی قرار داشتند و در همین گروه زمان متوسط کلامپ آئورت، زمان پمپ و طول مدت عمل جراحی بطور قابل ملاحظه‌ای از گروه ب بیشتر بود. همچنین یافته‌ها نشانگر آن بود که زمان اینتوبه بودن ، اقامت در ICU و طول بستری در بیمارستان در گروه الف بیشتر بوده و از نظر میزان مرگ و میر بعد از عمل( P<0.0001)، ابتلا به عوارض بعد از عمل و بقای 5 ساله (P<0.005) تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده گویای آن است که ضعف عملکرد بطن چپ بر پیش آگهی عمل CABG تأثیر منفی دارد. بدیهی است که در این موارد پیوند قلب بر CABG ارجحیت دارد اما به دلیل محدودیت‌های قلب‌های اهدا شده کماکان CABG به عنوان اصلی‌ترین روش درمانی محسوب می‌شود که در صورت در نظر گرفتن یکسری اقدامات حمایتی قبل ار عمل و انجام هر چه سریعتر جراحی می تواند مفیدتر باشد و میزان مرگ و بیماریزایی را کاهش دهد.