مقایسه سرعت هدایت عصبی در ساعد مبتلایان به نشانگان تونل کارپ با دست سالم

Abstract

چکیده مقدمه: نشانگان تونل کارپ به‌عنوان شایع‌ترین بیماری‌های نوروپاتی ناشی از بدام‌افتادن عصب است که در ناودان مچ دست اتفاق می‌افتد. حساس‌ترین آزمون تشخیص نشانگان تونل کارپ تست الکترو دیاگنوز و مطالعه NCV عصب مدیان است که روشی کمی و بدون وابستگی به گزارش بیمار است و نتایج بدست آمده توسط افراد مختلف تقریباً یکسان است و در هفتاد تا نود درصد بیماران افزایش زمان تاخیر هدایت عصبی عبور از مچ دست را نشان می‌دهد. هدف: مقایسه میانگین سرعت هدایت عصبی عصب حرکتی مدیان در ناحیه ساعد بین دست مبتلا به نشانگان تونل کارپ و دست سالم مواد و روش‌ها: از افرادی که با تشخیص بالینی نشانگان تونل کارپ از طرف پزشکان به درمانگاه الکترودیاگنوز مرکز آموزشی درمانی پورسینا مراجعه کرده و بیماری زمینه‌ای نداشتند پس از بررسی الکترودیاگنوز، 89 نفر انتخاب شدند. اطلاعات به صورت آینده‌نگر با کمک پرسشنامه و معاینه بالینی و محتوای پرونده NCV جمع‌آوری شده، با نرم‌افزار SPSS وارد و با t-test paired بررسی شد. نتایج: 89 نفر در مدت چهارماه با تشخیص بالینی و الکترودیاگنوزیس نشانگان تونل کارپ انتخاب شدند. از این تعداد 48 نفر (9/53 درصد) زن و 41 نفر(1/46 درصد) مرد بودند و نسبت زن به مرد 1: 17/1 نفر بود. 55 نفر(8/61 درصد) در دست راست دچار علایم نشانگان تونل کارپال بودند. میانگین سرعت هدایت عصبی در دست سالم بیماران مبتلا به CTS سمت راست10/12± (m/s)11/58 و در دست مبتلا 56/12± (m/s) 31/51 واحد بود. میانگین اختلاف سرعت در دست سالم و مبتلا05/6 بود. با توجه به اینکه توزیع داده‌های ما نرمال بود، برای مقایسه میانگین از Paired T-test استفاده شد.(P-value برابر 0001/0) که نشانگر اختلاف معنی‌‌دار کاهش سرعت هدایت عصب در دست مبتلا نسبت به دست سالم اشخاص از 74/4 تا 35/7 متر بر ثانیه است. یعنی به طور کلی04/6 درصد کاهش در سرعت هدایت عصب در دست‌های مبتلا نسبت به دست سالم وجود دارد. نتیجه‌گیری:سرعت هدایت عصبی- حرکتی مدیان در ناحیه ساعد در دست مبتلا به نشانگان تونل کارپ نسبت به دست سالم به طور معنی‌داری کاهش دارد.