| dc.contributor.author | حسینی‌نژاد, مظفر | fa_IR |
| dc.contributor.author | یوسف‌زاده چابک, شاهرخ | fa_IR |
| dc.contributor.author | بخشایش, بابک | fa_IR |
| dc.contributor.author | حاتمیان, حمیدرضا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:27:59Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:28:00Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:27:59Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:28:00Z | |
| dc.date.issued | 2011-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1390-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | حسینی‌نژاد, مظفر, یوسف‌زاده چابک, شاهرخ, بخشایش, بابک, حاتمیان, حمیدرضا. (1390). بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 20(78), 21-26. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4048 | |
| dc.identifier.issn | 2008-4056 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.gums.ac.ir/article-1-143-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556889 | |
| dc.description.abstract | چکیده مقدمه: افتادگی پا از شایع‌ترین و مشکل‌زاترین علامتهای بالینی در بیماران ارجاع شده به مراکز الکترودیاگنوز است که علت‌‌های متعددی دارد. الکترودیاگنوز می‌تواند به تشخیص قطعی محل آسیب، نوع و شدت ضایعه کمک کند و میزان بهبود را پیش‌بینی کند. با توجه به توزیع متفاوت اتیولوژی و محل آسیب‌افتادگی پا در مطالعات مختلف، این مطالعه انجام شده‌است. هدف: بررسی اتیولوژی، محل آسیب و نوع ضایعه در بیماران دچار افتادگی پا مراجعه کننده به مرکز الکترودیاگنوزتیک بیمارستان پورسینای رشت مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 58 بیمار دچار افتادگی پای اکتسابی مورد بررسی بالینی و الکترودیاگنوز قرار گرفتند که قدرت عضلانی فلکسیون دورسال پای آنها بر اساس خط‌کش انجمن تحقیق طبی برای درجه بندی قدرت عضلانی 3 یا کمتر بود و در طی سال 1388 به مرکز الکترودیاگنوزتیک بیمارستان پورسینای رشت ارجاع شده بودند. نتایج: از 58 بیمار،30 نفر مرد و 28 نفر زن بودند. متوسط سنی افراد 64/41 ساله با انحراف معیار 97/14 سال بود. شایع‌ترین محل آسیب در این بیماران، ریشه L5 و شایع‌ترین علت شناسایی شده تروما بود. متوسط سنی بیماران دراین مطالعه بیش از مطالعات دیگر ومتوسط سن بروز در زنان به‌صورت معنی‌دار بالاتر از مردان بود(p=0.02). توزیع فراوانی محل‌های آسیب و علل مختلف بیماری در گروه های سنی مختلف بصورت قابل توجهی متفاوت بود (سطح معنی داری به‌ترتیب 0.001 و 0.005 ) . شایع ترین علت افتادگی پا در افراد زیر 35 ساله نوروپاتی پرونئال و در افراد مسن تر رادیکولوپاتی L5 بود. در 33 بیمار درد همراه با افتادگی پا علامت برجسته ای بود که در 17 نفر این درد از نوع رادیکولار و در 16 نفر غیررادیکولار بود. نتیجه‌گیری: برخلاف اکثر مطالعات دیگر درمطالعه ما ضایعات ریشه‌های عصبی (رادیکولوپاتی L5 ) شایع‌ترین علت افتادگی پا بود. به‌نظر می‌رسد توزیع اتیولوژی و محل آسیب به جمعیت مورد مطالعه و سن افراد بستگی داشته باشد.در اکثر افراد توزیع بالینی درد با محل ضایعه مطابقت داشت و بیشترین کارایی مطالعات الکترودیاگنوز در تعیین محل ضایعه در بیمارانی بود که به همراه افتادگی پا هیچگونه دردی نداشتند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1129 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Guilan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | اختلالات راه رفتن عصبی | fa_IR |
| dc.subject | بیماری‌های پا | fa_IR |
| dc.subject | رادیکلوپاتی | fa_IR |
| dc.subject | زخم و آسیب‌ها | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.citation.volume | 20 | |
| dc.citation.issue | 78 | |
| dc.citation.spage | 21 | |
| dc.citation.epage | 26 | |
