علل مرگ‌و‌میر نوزادان و کودکان در مرکز آموزشی– درمانی 17 شهریور رشت

Abstract

چکیده مقدمه: شناسایی دقیق علل مرگ‌و‌میر کودکان و نوزادان در کشورهای در حال توسعه اهمیت ویژه‌ای دارد. میزان مرگ‌و‌میر کودکان، شاخصی مفید در ارزیابی کیفیت بهداشت و سلامت در جامعه است. هدف: تعیین فراوانی نسبی علل مرگ‌و‌میر نوزادان و کودکان و برخی موارد موثر بر آن در مرکز آموزشی– درمانی 17 شهریور رشت در سال‌های 88 و 89 مواد و روش‌ها: مطالعه به ‌صورت مقطعی- توصیفی انجام شد. همه پرونده‌های موارد مرگ‌و‌میر بیمارستان 17 شهریور در سال‌های 88 و 89 مورد بررسی قرار گرفت. تنها معیار خروج از مطالعه، نارسا بودن داده‌های مورد نیاز در پرونده‌ها بود. اطلاعات بایسته شامل سن، جنس، وزن، محل سکونت (شهری یا روستایی)، پیشینه بیماری‌های مزمن (قلبی، ریوی، غددی یا متابولیک و ...)، زمان شروع بیماری تا بستری، تشخیص اولیه، کشت مثبت (خون، ادرار، مایع مغزی نخاعی)، علت فوت بر حسب برگه گواهی فوت، مدت بستری تا فوت، علت فوت برحسب نظریه کمیته مرگ و میر بیمارستان در پرسشنامه وارد شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات وارد نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 شده و برای تعیین میزان علل اصلی مرگ‌و‌میر و سنجش آنها، از آزمون کای‌دو استفاده شد. نتایج: 216 بیمار فوت شده در این مطالعه بررسی شدند. 143 نفر نوزاد و سایرین در محدوده سنی یک ماه تا 7 سالگی با میانگین سنی 3 ساله بودند. 133 نفر (6/61 %) پسر و 83 نفر (4/38 %) دختر بودند. علل اصلی مرگ‌و‌میر بیماران در این مطالعه به ترتیب شامل: پنومونی، نشانگان زجر تنفسی، سپسیس و نارسایی کبدی، بود. بر اساس نتایج این مطالعه علت فوت بیماران بر حسب گروه سنی با آنالیز آماری تفاوت معنی‌دار داشت (001>P). به‌طوری‌که علل اصلی مرگ‌و‌میر در گروه نوزادان به ترتیب شامل: نشانگان زجر تنفسی (1/30%)، پنومونی (3/20%)، سپسیس (14%) و نارسی (1/9%)، و علل اصلی مرگ‌و‌میر کودکان به ترتیب پنومونی (3/26%)، نارسایی کبدی (7/17%)؛ بدخیمی (5/12%) و سپسیس (8/8%) بود. نتیجه‌گیری: شایع‌ترین علل فوت نوزادان و کودکان در این پژوهش؛ پنومونی، نشانگان زجر تنفسی و سپسیس بودند. توجه به این یافته‌ها می‌تواند در برنامه‌ریزی مناسب امور درمانی- بهداشتی بیمارستان یا شاید استان موثر باشد.