تاثیر پپتید C بر اختلال شناختی در رت‌های دیابتی نوع 1

Abstract

چکیده مقدمه: دیابت ملیتوس اختلال متابولیک شایعی است که با تغییر ساختمانی و عملکرد دستگاه عصبی مرکزی و محیطی و کاهش پیشرونده توانائی شناختی همراه است. بررسی‌های جدید و داده‌های بالینی نشان داده‌اند که تجویز پپتید C در دیابت نوع یک آثار مفید بر رت‌های دیابتی دارد. هدف: تعیین تاثیر تزریق داخل صفاقی (IP) پپتید C بر اختلال شناختی در رت‌های دیابتی نوع 1 . مواد و روش‌ها: 24 رت نرنژاد اسپراگ دالی (وزن 230 تا 300 گرم) به سه گروه تقسیم شدند: 1) گروه کنترل،2) گروه مبتلا به دیابت نوع 1 و 3) گروه دیابتی که nmol/Kg 25 پپتید C در روز به‌مدت 28 روز به‌صورت داخل صفاقی دریافت می‌کردند. دیابت، با تزریق داخل وریدی استرپتوزوتوسین القاء شد(mg/kg60). 21 روز پس از حصول دیابت، حافظه فضایی و حافظه‌کاری رت‌ها با دستگاه ماز آبی موریس به مدت 7 روز ارزیابی شد. نتایج: در بررسی حافظه فضایی، مدت یافتن سکو در طی چهار روز در همه گرو‌ه‌ها کاهش معنی‌دار یافت(P< 0.05). در مقایسه با سایر گروه‌ها میانگین تاخیر در گروه دیابتی به‌طور معنی‌دار طولانی‌تر بوده است(P< 0.05). اما درمقایسه با گروه دیابتی مدت یافتن سکو در گروه پپتید C کاهش معنی‌دار داشت (P< 0.05) .طی سه روز تست حافظه‌کاری کاهش معنی‌دار در مدت یافتن سکو درتمام گروه‌ها دیده شد(P< 0.05) ولی این زمان در گروه دیابتی طولانی‌تر بود(P< 0.05). پپتید C سبب بهبود معنی‌دار حافظه در رت‌های دیابتی شد(P< 0.05). نتیجه‌گیری: پپتید C نقش موثری در کنترل و جلوگیری از پیشرفت اختلال حافظه در رت‌های دیابتی داشت.