بررسی اثرات ال‌کارنیتین همراه با یک دوره تمرین استقامتی پس از مصرف بولدنون بر تغییر‌ بافت بیضه در موش صحرایی نر

Abstract

چکیده‌ مقدمه: پژوهشگران در سال‌های پسین در پی یافتن داروهای موثر برای حل کاستی ناباروری بوده‌اند. بنابراین در این پژوهش به مطالعه اثر‌ ال‌کارنیتین همراه با یک دوره تمرین ورزشی استقامتی بر کاهش تغییر‌ حاصل از مصرف بولدنون در بافت بیضه موش‌های صحرایی نر پرداخته شد. هدف: تعیین اثرات ال‌کارنیتین همراه با یک دوره تمرین استقامتی پس از مصرف بولدنون بر تغییر‌ بافت بیضه در موش صحرایی نر. مواد و روش‌ها: از 42 سر موش صحرایی نر استفاده شد که به صورت تصادفی به 3 گروه کنترل (7=n)، شم (7=n)، بولدنون (28=n) تقسیم شدند. سپس، موش‌های صحرایی گروه بولدنون پس از پایان 8 هفته، به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول پس از پایان 8 هفته نمونه برداری شدند. 3 گروه دیگر دربرگیرنده: گروه بدون درمان، گروه نمونه برداری سریع، گروه دریافت‌کننده ال‌کارنیتین با دوز 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت 5 هفته و گروه دریافت کننده ال‌کارنیتین با دوز 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم همراه با تمرین ورزشی استقامتی‌ بود. پس از اتمام آزمایش برش‌های هیستولوژی‌ هر بافت از دید تغییر‌ به کمک میکروسکوپ نوری ارزیابی شدند. نتایج: در گروه کنترل هیچ تغییری دیده نشد. در گروه بولدنون با دوز 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم تغییر‌ متوسط در لوله‌های سمی نیفر و در سلول‌های روند اسپرماتوژنی و سرتولی و لیدیگ تغییر‌ شدید دیده شد. در گروه بدون درمان، تغییر‌ متوسط در لوله‌های سمی نیفر و سلول‌های روند اسپرماتوژنی و تغییر‌ خفیف در سلول‌های سرتولی و لیدیگ دیده شد. در گروه ال‌کارنیتین تنها تغییر‌ خفیف در سلول‌های روند اسپرماتوژنی‌ بروز کرد که این مساله در گروه ال کارنیتین و تمرین استقامتی هم درست بود. نتیجه‌گیری: ال‌کارنیتین به همراه یک دوره تمرین ورزشی استقامتی اثر‌ ترمیمی مناسب‌ بر تغییر‌ حاصل از مصرف بولدنون در بافت بیضه موش‌های صحرایی نر دارد.