اثر آتورواستاتین بر سلول‌های هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ رت نر به دنبال ایسکمی- ریپرفیوژن

Abstract

چکیده مقدمه: یکی از حساس‌ترین بخش‌های مغز در برابر ایسکمی و هیپوکسی، ناحیه CA1 هیپوکامپ می‌باشد. آتورواستاتین با دارا بودن خاصیت آنتی‌اکسیدانی با حذف رادیکال‌های آزاد و ترکیب‌های ناشی از آسیب سلولی از وارد شدن آسیب به سلول‌های سالم و مرگ سلولی پیش‌گیری می‌کند. هدف: بررسی اثر نوروپروتکتی و آتورواستاتین بر سلول‌های ناحیه CA1 هیپوکامپ رت نر مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی بر روی 24 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به وزن 300-250 گرم انجام شد. جانوران به چهار گروه شاهد، ایسکیمی، حامل(vehicle) و درمان تقسیم شدند. برای ایجاد الگوی ایسکمی- ریپرفیوژن، شریان کاروتید مشترک دو سمت به مدت 20 دقیقه بسته شد. اولین دوز تزریق داروی آتورواستاتین (mg/kg10) در گروه درمان، 6 ساعت پس از ایسکمی- ریپرفیوژن و سپس 24، 48 و 72 ساعت بعد داخل صفاقی انجام شد. چهار روز بعد از ایسکمی، از مغز موش‌ها مقاطع بافتی تهیه شد و سپس این مقاطع به روش نیسل رنگ‌آمیزی شد. پس از رنگ‌آمیزی تعداد سلول‌های سالم در ناحیه CA1 هیپوکامپ شمرده و نتایج با آزمون One way ANOVA و Tukey تجزیه و تحلیل شد(سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد). نتایج: در این مطالعه تعداد سلول‌های هرمی ناحیه CA1هیپوکامپ در گروه درمان(دریافت کننده mg/kg10 داروی آتورواستاتین) نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی‌دار نداشت در حالی که تعداد سلول‌های هرمی سالم در گروه‌های ایسکمی و حامل در مقایسه با گروه شاهد به‌طور معنی‌دار کاهش یافته بود. و تفاوت معنی‌دار آماری با گروه شاهد دیده شد 05/0 p< نتیجه‌گیری: آتورواستاتین mg/kg10 به دنبال ایسکمی- ریپرفیوژن فراگیر گذرا، شدت ضایعه و مرگ‌و‌میر سلولی در ناحیه CA1 هیپوکامپ رت‌های نر بالغ را کاهش می‌دهد.