تأثیر محلول گلوکز خوراکی بر پیشگیری از درد حاصل از خونگیری شریانی در نوزادان

Abstract

چکیده مقدمه: درد،احساس عاطفی ناخوشایندی همراه با آسیب واقعی یا احتمالی بافت‌های بدن است که می‌تواند منجر به عوارض دائمی ساختاری و عملکردی در بدن نوزاد شود. بنابراین تسکین درد یکی از هدف‌های مهم مراقبتی درپرستاری ازنوزاد است. هدف: تعیین تأثیر محلول گلوکز خوراکی بر برخی شاخص‌های فیزیولوژی و رفتاری درد بدنبال خون‌گیری از نوزادان بستری. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی دو سو کور،132 نوزاد با سن جنینی 37 تا42 هفته و سن تولد 1تا7روزکه طبق معیارهای ورود به مطالعه بطور همگن انتخاب شده بودند،به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. 2 دقیقه قبل از خون‌گیری شریانی به گروه اول 2 سی‌سی آب مقطر و به گروه دوم 2 سی سی محلول گلوکز 30% به صورت خوراکی تجویز شد. برای بررسی میزان شدت درد ناشی از خون‌گیری تغییر دو شاخص فیزیولوژی تعداد ضربان قلب و میزان اشباع هموگلوبین از اکسیژن در خون محیطی نمونه‌ها در مرحله پایه(قبل)، بلافاصله و 10 دقیقه پس از خون‌گیری و نیز شاخص رفتاری گریه در 5 دقیقه اول پس از خونگیری اندازه‌گیری شد و با آزمون‌های آماری در دو گروه مقایسه شد. نتایج: اختلاف آماری معنی‌دار در میانگین ضربان قلب و میزان اشباع هموگلوبین از اکسیژن در خون محیطی نوزادان گروه آزمون(001/0 (p< و گروه شاهد (001/0 (p< در 5 دقیقه اول بعد از مداخله نسبت به مرحله پایه بدست آمد. در مرحله 10 دقیقه بعداز مداخله در دو گروه،تفاوت آماری معنی‌دار در ضربان قلب(045/0 (p< و میزان اشباع هموگلوبین از اکسیژن در خون محیطی(001/0 (p< وجود داشت. مدت گریه در 5 دقیقه اول بعد از مداخله در گروه آزمون بطور معنی‌دار کمتر از گروه شاهد بود(001/0 (p<. نتیجه گیری: در نوزادان، تجویز 2 سی‌سی محلول گلوکز خوراکی 30% قبل از خونگیری می‌تواند پاسخ‌های فیزیولوژی و رفتاری درد را کاهش دهد.