نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحسنی بندپی, محمدعلیfa_IR
dc.contributor.authorفخری, مولودfa_IR
dc.contributor.authorاحمدشیروانی, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorباقری نسامی, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorخلیلیان, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:26:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:26:34Z
dc.date.available1399-08-23T00:26:34Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:26:34Z
dc.date.issued2007-07-01en_US
dc.date.issued1386-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمحسنی بندپی, محمدعلی, فخری, مولود, احمدشیروانی, مرجان, باقری نسامی, معصومه, خلیلیان, علیرضا. (1386). ارزیابی مقایسه‌ای آموزش ورزش و توصیه‌های ارگو نومی در درمان کمردرد مزمن: یک مطالعه بالینی تصادفی در پرستاران. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 16(62), 58-66.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-382-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556797
dc.description.abstractچکیده مقدمه: هر ساله یک سوم عوارض شغلی را اختلال عضلانی- اسکلتی به خود اختصاص می‌دهند که کمردرد شایع‌ترین آنهاست. به‌رغم مداخله‌های درمانی زیاد برای درمان کمردرد، هنوز توافق کلی در مورد مؤثرترین روش درمانی وجود ندارد. این تحقیق به مقایسه تاْثیر دو روش آموزش ورزش و توصیه های ارگونومی بر کاهش شدت کمردرد و ناتوانی حاصل از آن می‌پردازد. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی مقایسه‌ای آموزش ورزش و توصیه‌های ارگونومیکی در درمان کمر درد مزمن در پرستاران شاغل استان مازندران می‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است که در آن 236 پرستار دچار کمردرد به طور تصادفی در 4 گروه قرار گرفتند. در گروه‌های مورد، به گروه اول، آموزش توأم ورزش و توصیه‌های ارگونومی به گروه دوم، آموزش ورزش و به گروه سوم توصیه های ارگونومی شد. گروه چهارم به عنوان شاهد انتخاب شدند و مداخله‌ای دریافت نکردند. شدت درد و ناتوانی ناشی از کمردرد، یک و شش ماه و سپس یکسال پس از مداخله اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین شدت درد و درصد ناتوانی در هر یک از پیگیری‌ها(1 ، 3، 6 ماه و سپس یکسال بعد از مداخله) در 4 گروه، با آزمون ANOVA اختلاف معنی‌دار نشان داد( .(P<0.001 آزمون Repeated Measurements روند بهبود میانگین شدت درد و درصد ناتوانی را در هر سه گروه نشان داد(P<0.01). تفاوت معنی‌دار در میانگین شدت درد و درصد ناتوانی، در 4 مرحله پیگیری در گروه شاهد دیده نشد. همچنین آزمون Dunnet تفاوت میزان بهبود درد و ناتوانی سه گروه مورد با شاهد را معنی دار نشان دادp<0.0001) در هر مورد). نتیجه‌گیری: آموزش ورزش و توصیه‌های ارگونومیکی می‌تواند تاٌثیر معنی دار برکاهش درد و ناتوانی ناشی از کمردرد داشته باشد. بنابراین انجام ورزش‌های منظم و رعایت اصول ارگونومیک در حین انجام خدمات پرستاری و تاکید بر تداوم آن توصیه می‌شود.fa_IR
dc.format.extent188
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپرستارانfa_IR
dc.subjectکمردردfa_IR
dc.subjectمهندسی محیط کار انسانfa_IR
dc.subjectورزش درمانیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleارزیابی مقایسه‌ای آموزش ورزش و توصیه‌های ارگو نومی در درمان کمردرد مزمن: یک مطالعه بالینی تصادفی در پرستارانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue62
dc.citation.spage58
dc.citation.epage66


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد