نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمسعود, مهتابfa_IR
dc.contributor.authorصالحی, عیسیfa_IR
dc.contributor.authorشیخ بهایی, نوشینfa_IR
dc.contributor.authorرجب, اسداللهfa_IR
dc.contributor.authorوجگانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمسعود, احمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:26:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:26:28Z
dc.date.available1399-08-23T00:26:28Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:26:28Z
dc.date.issued2007-07-01en_US
dc.date.issued1386-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمسعود, مهتاب, صالحی, عیسی, شیخ بهایی, نوشین, رجب, اسدالله, وجگانی, محمد, مسعود, احمد. (1386). مطالعه پلی مرفیسم کدون 25 ژن TGFβ در بیماران مبتلا به دیابت تیپ I. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 16(62), 1-6.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-374-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556789
dc.description.abstractچکیده مقدمه: دیابت تیپI یکی از بیماری‌های خودایمن است که با تخریب سلول‌های بتای جزایر لانگرهانس همراه است و بیشتر افراد را، در نوجوانی و جوانی مبتلا می‌کند. زمینه‌های ژنتیکی، محیطی و نیز ایمونولوژی در ایجاد و پیدایش عوارض مختلف این بیماری نقش دارند. TGFβ یکی از سیتوکین‌هایی است که در تنظیم و مهار پاسخ‌های ایمنی نقش دارد و ترشح غیرطبیعی آن در بیماری‌های خودایمنی دیده می‌شود. پلی مرفیسم ناحیه 915+ ژن TGFβ، تولید و ترشح این سیتوکین را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به‌عنوان عامل خطر در بیماری‌های خودایمن قلمداد می شود. هدف: مقایسه پلی مورفیسم کدون 25 ژن TGFβ در بیماران با گروه شاهد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مورد – شاهدی بود و 75 بیمار دچار دیابت تیپ I که تشخیص آنها حداقل 2 سال پیش از نمونه‌گیری توسط پزشک متخصص قطعی شده و با انسولین درمان می‌شدند و گروه کنترل از داوطلبان اهدای خون که به سازمان انتقال خون ایران مراجعه کرده بودند پس از اخذ رضایت انتخاب شدند. از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و از آزمون آماری مربع کای با حدود اطمینان95% برای مقایسه نتایج استفاده شد . نتایج: تفاوت آماری معنی‌داری در پلی‌مرفیسمC/G در ناحیه 915+ بین بیماران و گروه شاهد وجود نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: اگر چه پلی‌مرفیسم ناحیه 915+ ژن TGF-β تولید این سیتوکین را تحت تاثیر قرار می‌دهد و این سیتوکین در تنظیم پاسخ‌های ایمنی نقش‌اساسی دارد، اما وجود نوکلیوتیدهای C‏ یا G در جایگاه 915+ کدون 25 نمی‌تواند به‌عنوان فاکتور خطر یا مستعدکننده در بروز بیماری دیابت درنظرگرفته‌شود.fa_IR
dc.format.extent135
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیابت شیرین وابسته به انسولینfa_IR
dc.subjectفاکتور رشد متغیر بتاfa_IR
dc.subjectنوکلوتیدهاfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمطالعه پلی مرفیسم کدون 25 ژن TGFβ در بیماران مبتلا به دیابت تیپ Ifa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue62
dc.citation.spage1
dc.citation.epage6


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد