بررسی انتشار موارد مثبت لپتوسپیروز در استان گیلان به روش الیزا

Abstract

چکیده مقدمه: لپتوسپیروز یکی از شایع ترین بیماری‌های مشترک انسان و حیوان در جهان است که در مناطق گرمسیری و معتدله بیشتر شیوع دارد. تشخیص این بیماری با اتکا به علائم بالینی به دلیل فقدان علائم اختصاصی و تشابه تظاهر بالینی آن با بسیاری از بیماری های حاد باکتریایی یا ویروسی مشکل است ، آزمایشگاه نقش مهمی در تشخیص آن دارد و الیزا یک روش سرولوژیکی متداول برای تشخیص آن است. لپتوسپیروز حیوانی در نقاطی از ایران که دامداری غیرمکانیزه و سنتی رواج دارد شایع است ولی‌لپتوسپیروز انسانی فقط در استان گیلان و مازندران شیوع دارد و در استان گیلان آندمیک است.شرایط اقلیمی – آب و هوایی، وفور حیوانات وحشی، رواج‌کشت برنج،فراوانی‌آبهای‌محیطی‌جاری و راکدوبالاخره رواج‌نگهداری‌حیوانات اهلی‌به شیوه سنتی‌همگی‌ازعوامل شیوع این بیماری در این‌استان‌هستند . هدف : این مطالعه به منظور تعیین ویژگی های همه گیر شناختی لپتوسپیروز در استان گیلان انجام شد. مواد و روش‌ها : نمونه‌های این مطالعه شامل کلیه افراد مشکوک مراجعه کننده به بیمارستان‌های عمومی استان گیلان بوده است. نمونه گیری خون از این افراد انجام شد و سپس تمام نمونه‌ها با استفاده از کیت الیزا مورد آزمایش قرار شد و موارد مثبت برای تعیین خصوصیات همه‌گیر شناختی این بیماری در این منطقه شناسایی شدند. نتایج : نتایج نشان دادند که توزیع نسبی موارد این بیماری در مردان 3/62% ، در زنان 3/27% ، در کشاورزان 86% ، در ماه های گرم سال (اول خرداد تا پایان شهریور) حدود 90% بوده است. توزیع موارد این بیماری در میانسالگی (سنین 20 تا 50 سالگی) حدود 65% بوده است. توزیع جغرافیایی موارد بیماری در شهرهای بزرگ ناحیه جلگه‌ای استان گیلان که روستاهای زیادتر و جمعیت روستایی انبوه‌تر دارند بیشتر بوده است. نتیجه‌گیری : این بررسی نشان میدهد که اغلب موارد بیماری در افرادی بوده است که به نحوی در شالیکاری دخالت داشتند.