نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorریماز, سیامکfa_IR
dc.contributor.authorامیرعلوی, سیروسfa_IR
dc.contributor.authorصدیقی‌نژاد, عباسfa_IR
dc.contributor.authorمحسنی, میناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:25:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:25:42Z
dc.date.available1399-08-23T00:25:41Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:25:42Z
dc.date.issued2015-01-01en_US
dc.date.issued1393-10-11fa_IR
dc.identifier.citationریماز, سیامک, امیرعلوی, سیروس, صدیقی‌نژاد, عباس, محسنی, مینا. (1393). اداره راه هوائی در بیماران ترومای متعدد پیش از اعزام به مرکز درمانی مرجع. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 23(92), 37-43.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-918-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556742
dc.description.abstractچکیده مقدمه: مراقبت اولیه جزء مهم و سرنوشت‌ساز در درمان بیماران ترومای متعدد بدحال است و امروزه در سیستم تروما عموما بررسی و درمان این بیماران توسط پزشکان اورژانس و بر اساس الگوریتم theA.B.Cs صورت می‌گیرد و هر چه این برخورد درست‌تر، دقیق‌تر و سریع‌تر باشد، مرگ‌و‌میر ناشی از تروما کاهش و اعتماد مردم به این سیستم افزایش می‌یابد. بنابراین برای ارتقای کیفیت مراقبت اولیه بیماران بحرانی در بخش‌های اورژانس بایستی وضع موجود بررسی و ارزیابی شود. هدف: ارزیابی اداره راه‌ هوائی در بیماران ترومای متعدد اعزامی از 14 بیمارستان خارج از مرکز استان به مرکز ترومای مرجع مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 163 بیمار با ترومای متعدد اعزامی از مراکز درمانی سراسر استان به بیمارستان پورسینای رشت که دچار کاهش سطح هوشیاری (معیار کمای گلاسکو GCS ) کمتر از ده بودند از نظر نحوه اداره راه هوائی، حفظ بی‌حرکتی ستون مهره‌های گردنی، درصد اشباع اکسیژن خون، مسافت طی شده، و ... بررسی و نتایج خام با شاخص‌های آماری توصیفی تفسیر شد. نتایج: در یک دوره شش ماهه، 163 بیمار مولتیپل تروما و ترومای ایزوله و شدید سر وارد مطالعه شدند از این تعداد 87 درصد (141 نفر) مرد و 13 درصد (22 نفر) زن بودند. میانگین سنی و انحراف معیار بیماران 9/19 ± 2/38 ساله و میانگین سطح هوشیاری بر اساسGCS بیماران27/2 ± 06/6 بود. از 163 بیمار ترومایی بدحال، لوله‌گذاری تراشه در 2/58 (95 بیمار) درصد انجام شده بود و سایرین بدون داشتن راه هوایی باز و مطمئن اعزام شده بودند. در زمینه بی‌حرکتی مهره‌های گردنی نیز تنها در 4/57 درصد بیماران (93 بیمار) کلار گردنی گذاشته شده بود. میانگین درصد اشباع اکسیژن خون بیماران اعزامی بدون لوله تراشه 47/8 ± 84 درصد و در مقابل در بیماران دارای لوله تراشه 48/4± 48/92 درصد اندازه‌گیری شد.نوع برخورد و اقدام درمانی انجام شده با پروتکل‌های استاندارد جهانی تفاوت چشمگیری داشت. نتیجه‌گیری: به‌رغم تاکید A.T.L.S در مورد برقراری سریع راه هوایی باز و مطمئن در بیماران مولتیپل ترومای بد‌حال و با سطح هوشیاری پائین در شرایط پیش بیمارستانی و داخل بیمارستانی، مطالعه ما نشان داد که پزشکان شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز درمانی، الگوریتم the ABCs را در رسیدگی به بیماران با ترومای متعدد بدحال رعایت نمی‌کنند.fa_IR
dc.format.extent226
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاداره راه هواییfa_IR
dc.subjectضربه‌های متعددfa_IR
dc.subjectلوله‌گذاری داخل نایfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleاداره راه هوائی در بیماران ترومای متعدد پیش از اعزام به مرکز درمانی مرجعfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue92
dc.citation.spage37
dc.citation.epage43


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد