رابطه سبک رهبری و هوش هیجانی مدیران و اثر آن بر رضایت شغلی کارکنان

Abstract

چکیده مقدمه: مطالعات نشان داده‌اند که بین سبک رهبری با هوش هیجانی مدیران و روابط بین فردی آنان با کارکنان سازمان‌ها رابطه معنی ‌دار وجود داشته و این رابطه می‌تواند در رضایت شغلی کارکنان موثر باشد. هدف: بررسی رابطه بین سبک رهبری و هوش هیجانی مدیران و اثر آن بر رضایت شغلی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مواد و روش‌ها: 33 نفر از مدیران دانشگاه علوم پزشکی شیراز و 132 نفر از کارکنان تحت سرپرستی آنان در مهرماه 1388 به صورت تصادفی انتخاب شدند. این مطالعه از نوع پس رویدادی است که در آن از پرسشنامه‌های سبک رهبری پوربنه، هوش هیجانی شرینگ و رضایت شغلی قاسمی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های معنی دار بودن ضریب همبستگی پیرسون، t گروه‌های مستقل، خی دو و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج: تحلیل داده‌ها نشان داد که بین هوش هیجانی مدیران و سبک رهبری آنها (71/0r = و01/0p<) و بین سبک رهبری مشارکتی مدیران و رضایت شغلی کارکنان آنها رابطه مثبت وجود دارد (60/0r = و 01/0p < ). مدیران زن بیشتر از مدیران مرد از سبک رهبری مشارکتی استفاده می‌کنند(40/2t= و05/0p<) و بین فراوانی مدیران در چهار سبک رهبری تفاوت معنیی‌دار وجود ندارد(78/1= خی‌دو و61/0p =). نتیجه‌گیری: بین سبک رهبری مشارکتی مدیران با هوش هیجانی آنان و رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همدلی، انگیزش بالا و اعتماد بنفس از جمله ویژگی‌های هوش هیجانی و سبک رهبری مشارکتی است که باعث بالا رفتن میزان عزت نفس، انگیزش و رضایت شغلی کارکنان می‌شود.