مقایسه پاسخ به برنامه بازتوانی قلب (تمرین همزمان مقاومتی و استقامتی) در مردان و زنان دچار بیماری عروق کرونر

Abstract

چکیده مقدمه: اهمیت نوتوانی قلب پس از سکته قلبی مورد توافق عموم است. افزایش ظرفیت جسمی در نوتوانی بیماران قلبی مهم است. بنابراین، اندازه‌گیری تحمل ورزشی در این بیماران قبل و پس از برنامه نوتوانی با استفاده از معیار اندازه‌گیری عینی امر مهمی به حساب می‌آید. هدف: مقایسه تاثیر برنامه بازتوانی قلب (تمرین همزمان استقامتی – مقاومتی) بر میزان تحمل ورزش در بیماران زن و مرد دچار بیماری عروق کرونری. مواد و روش‌ها: از 40 بیمار قلبی داوطلب، 20 نفر (10زن با میانگین سنی 44/5±5/54 و10 مرد با میانگین سنی 68/7±2/53) که در مرحله دوم نوتوانی قلب قرار داشتند، در برنامه نوتوانی این پژوهش مداخله‌ایی آینده‌نگر شرکت کردند. قبل و پس از اتمام دوره بازوانی قلب(شامل تمرین ورزشی به‌صورت 3 روز در هفته و 24 جلسه با مشاوره تغذیه و مشاوره روانی)، آزمون قدم‌زدن به مدت 6 دقیقه) 6MWT (Minute Walking Test) و آزمون ورزش (Exercise Test) انجام و نتایج در دو گروه زن و مرد با هم مقایسه شد. نتایج: هر دو گروه مرد و زن پس از تمرین ورزشی، ظرفیت عملکردی (برحسب آزمون 6MWT) و ظرفیت ورزشی (برحسب آزمون ورزش) به طور معنی‌دار به برنامه نوتوانی قلب پاسخ دادند. قبل و پس از برنامه نوتوانی قلب هیچ‌گونه اختلاف معنی‌دار در نتایج نهایی میزان فاصله طی شده در آزمون 6MWT، ظرفیت ورزشی (مدت زمان تحمل ورزش)، ضربان قلب دوره بازیافتHRR (Heart Rate Recovery)، میزان فشارتولیدیRPP (Rate Pressure Product) در هر دو گروه بهبود بارزی داشت (001/0p≤ ). لیکن اختلاف معنی‌دار در شاخص‌های فوق بین زنان و مردان دچار بیماری عروق کرونر بدست نیامد. نتیجه‌گیری: مردان و زنان احتمالا به طور یکسان از تاثیر تمرین‌های ورزشی سود می‌برند