تاثیر ضدهیپرگلیسمی و آنتی‌هیپرلیپیدمی تجویز دراز مدت نارینجنین در موش صحرایی دیابتی

Abstract

چکیده مقدمه: کاهش میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی و مواد مؤثره مشتق از آنها اهمیت زیادی دارد. نارینجنین از گروه فلاونوئیدها خواص محافظت‌کننده دارد که به مقدار زیاد در میوه مرکبات یافت می‌شود. هدف: تاثیر تجویز دراز مدت فلاونوئید نارینجنین بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش صحرایی دیابتی. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی موش‌های صحرایی نر(40=n) به‌طور تصادفی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت درمان با نارینجنین، دیابتی، دیابتی تحت درمان با نارینجنین یا گلیبن کلامید (کنترل مثبت) تقسیم‌ شدند. برای دیابتی‌کردن موش‌ها mg/kg60 استرپتوزوتوسین تک دوز داخل صفاقی و mg/kg10 نارینجنین داخل صفاقی یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 6 هفته تجویز شد. میزان گلوکز، تری‌گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول- LDL و HDL سرم پیش از بررسی و در هفته‌های 3 و 6 پس از بررسی اندازه‌گیری شد. نتایج: در گروه دیابتی درمان شده با نارینجنین میزان گلوکز سرم در هفته‌های 3 و 6 به‌طور معنی‌دار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود(01/0p<). به‌علاوه، میزان کلسترول تام در گروه دیابتی زیر درمان در همین هفته‌ها در مقایسه با گروه درمان نشده کاهش معنی‌دار نشان نداد. از نظر تری‌گلیسیرید سرم نیز در گروه دیابتی درمان شده در مقایسه با درمان نشده کاهش معنی‌دار بدست نیامد(05/0p<). از طرف دیگر، درمان موش‌های دیابتی با نارینجنین در هفته ششم موجب افزایش معنی‌دار کلسترول HDL و کاهش معنی دار میزان کلسترول LDL سرم نشد. نتیجه‌گیری: تجویز دراز مدت نارینجنین در مدل تجربی دیابت قندی اثر آنتی هیپرگلیسمی داشته و موجب تغییر سودمند و معنی‌دار فقط در تری‌گلیسیرید سرم می‌شود. ضمناٌ، در این تغییرها اثر وابسته به زمان در حد معنی‌دار بدست نیامد.