گزارش یک مورد لارنگومالاسی شدید، اختلال بلع و ریفلاکس گاستروازوفاژ در نوزاد

Abstract

چکیده مقدمه: لارنگومالاسی شایع‌ترین علت استریدور در نوزادان از بین مالاسی راه‌های هوایی است که می تواند همراه با ریفلاکس گاستروازوفاژ باشد. از طرفی تاکنون موارد معدودی از اختلال بلع در نوزادانی که بیماری زمینه‌ای ندارند، گزارش شده که بعضاً همراه با لارنگومالاسی و ریفلاکس هم بوده است. هر سه این اختلال‌ها می‌توانند سبب بروز FTT و بستری مکرر نوزاد و شیرخوار شود. درمان بموقع سبب کاهش عوارض در بیماری می‌شود. در این مقاله یک نوزاد دچار لارنگومالاسی شدید و اختلال بلع با ریفلاکس را که نیاز به مداخله جراح پیدا کرد، معرفی می‌کنیم تا توجه پزشکان را به سیر بالینی این اختلال‌ها از لحظه تولد تا ترخیص جلب کنیم. معرفی مورد: بیمار نوزاد پسر ترم حاصل زایمان طبیعی و بدون مشکل خاص طی دوران جنینی از پدر و مادر غیرمنسوب بود که با وزن تولد 3100 گرم و آپگار مناسب بدنیا آمد که پس از تولد در اتاق زایمان دچار استریدور خفیف دمی و رترکشن زیردنده و بالای استرنوم شده، به بخش مراقبت ویژه نوزادان منتقل شد. با انتوباسیون علائم وی بهتر شد سپس، چندین بار طی 5/2 ماه اول تولد انتوبه شد. وی به‌طور مکرر دچار پنومونی می شد که سرانجام با درمان ریفلاکس وضعیت ریه‌اش بهبود یافت. به‌دلیل ناتوانی در بلع، شیر گاواژ می شد ولی به‌رغم دریافت کالری کافی دچار FTT هم شد. در 5/2 ماهگی با تراکئوستومی وضعیت تنفسی وی بهبود یافت و در 3 ماهگی گاستروستومی شد. در 100 روزگی با حال عمومی خوب مرخص شد. زمان گزارش 10 ماهه و با وزن 9 کیلوگرم بود. نتیجه‌گیری: اگرچه بعید است که لارنگومالاسی از بدو تولد علامت‌دار شود ولی باید همواره آن را به عنوان یک علت احتمالی دیسترس تنفسی از اتاق زایمان مد نظر داشت. گزارش دیسترس تنفسی از بدو تولد به همراه استریدور، ناتوانی در بلع شیر، پنومونی مکرر و FTT در نوزاد بدون بیماری زمینه‌ای، باید شک پزشک را به وجود همزمان اختلال بلع و لارنگومالاسی برانگیزاند که هر دوی این اختلال‌ها می‌تواند همراه ریفلاکس گاسترو ازوفاژ هم باشد. در صورت پاسخ‌ندادن به درمان طبی و مورد انتظار، نیاز به مداخله جراحی وجود خواهد داشت.