بررسی اپیدمیولوژی صدمه ناشی از لوازم برنده پزشکی در کارکنان پرستاری

Abstract

چکیده مقدمه: آسیب با وسایل نوک تیز وآلوده از خطرهای بالقوه برای پرسنل پرستاری در بیمارستان‌های آموزشی است. وخامت عوارض عفونی ناشی از این صدمه و محدودبودن تاثیر درمان‌های پس از تماس، ارزش پیشگیری از وقوع آنها را دوچندان می‌کند. هدف: تعیین میزان بروز این حوادث، بررسی اپیدمیولوژی آنها و میزان پوشش واکسیناسیون هپاتیتB در پرسنل پرستاری بیمارستان بوعلی سینا قزوین در سال 1386. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، اطلاعات مربوط به جراحت‌های ناشی از وسایل برنده پزشکی در 172پرستار شاغل در بیمارستان آموزشی بوعلی‌سینا قزوین به روش مصاحبه رودر رو جمع‌آوری شد. برای آنالیز از پارامترهای آمار توصیفی و همچنین روش‌های آماری تحلیلی شامل آزمون t student و مجذورکای و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. P<0.05 از نظر آماری معنی‌دار تلقی شد. نتایج: در این دوره یکساله از مجموع 172 پرستار شاغل در بیمارستان بوعلی سینا مجموعاً 55 نفر دچار صدمات ناشی از وسایل برنده شدند(32%). در تحلیل آماری بین میزان تحصیلات، جنس و سابقه گذراندن دوره‌های آموزشی مرتبط، رابطه معنی‌دار بدست نیامد. در حالی که رابطه بین رخ دادن این جراحات و تعداد نوبت‌های کاری پشت سرهم از نظر آماری معنی دار بود. در عین حال گزارش واقعه به مسئولان کنترل عفونت بیمارستان در افراد دارای تحصیلات دانشگاهی ( کاردانی و کارشناسی) به‌طور معنی دار بیشتر بود. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به عوارض نامطلوب آسیب های ناشی از لوازم برنده آلوده به نظر می‌رسد تدوین برنامه‌های آموزشی در مورد جدی‌بودن خطر و روش‌های پیشگیری از این حوادث و در عین حال ایجاد زمینه‌های مناسب برای به حداقل رساندن شیفت‌های پشت سرهم در پرستاران اولویت خاصی در بیمارستان‌های آموزشی داشته باشد.