بررسی رابطه‌ی کمالگرایی و فرسودگی شغلی در پرستاران

Abstract

چکیده مقدمه: کمال‌گرایی به عنوان سبک شخصیتی در نظر گرفته می‌شود که در آن افراد برای انجام اعمال بدون نقص تلاش زیادی کرده و معیارهای بالایی برای ارزیابی رفتار در نظر می‌گیرند. همچنین، فرسودگی شغلی متغیر دیگری است که می‌تواند در اثر کمالگرایی ناسازگار فرد تشدیدشده و پیامدهای نامطلوبی بوجود آورد. از این‌رو اگرچه کمالگرایی در مشاغلی چون پرستاری می‌تواند در ارائه‌ی خدمات درست و کافی مطلوب به‌نظر برسد، اما همین ویژگی می‌تواند منجر به تشدید مشکلاتی چون فرسودگی شغلی در کارکنان و پرستاران شود. هدف: بررسی رابطه‌ی کمالگرایی و فرسودگی شغلی در 344 پرستار شهرستان رشت در سال 1387. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی 344 پرستار از بیمارستان‌های رازی، حشمت، ولایت، پورسینا و امیرالمومنین به‌صورت تصادفی- خوشه‌ای انتخاب شدند. برای بررسی کمالگرایی "پرسشنامه کمال‌گرایی چندبعدی فراست" که دربرگیرنده‌ی 4 بعد مثبت و 2 بعد منفی کمالگرایی است را به‌کار رفت و در بررسی فرسودگی شغلی از "پرسشنامه‌ی فرسودگی شغلی مسلچ و جکسون" استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها هم ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و مانوا بکار رفت. فرضیه‌ی ما این بود که فرسودگی شغلی با ابعاد منفی کمالگرایی رابطه‌ی مثبت و با ابعاد مثبت کمالگرایی رابطه‌ی منفی دارد. نتایج: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد، فرسودگی شغلی رابطه‌ی منفی‌ای با ابعاد انتظار پدر و مادر، معیارهای شخصی و سازماندهی دارد(به ترتیب: 131/-0، 132/0، 227/0- ، 05/0P<) نتایج تحلیل رگرسیون هم نشان داد که تنها، بعد سازماندهی، توانایی پیش‌بینی متغیر فرسودگی شغلی را دارد(555/3-=t، 197/0- Beta=). بررسی متغیرهای جانبی چون سن نشان داد که سن به عنوان متغیر پیش‌بینی‌کننده در ارتباط با متغیر ملاک کمال‌گرایی در دو گروه جوان‌تر معنی‌دار بوده‌است(p<0.05). بحث و نتیجه‌گیری: این تحقیق نشان داد که با تقویت ابعاد مثبت کمالگرایی چون سازماندهی و معیارهای شخصی می‌توان فرسودگی شغلی را کاهش داد. همچنین، افراد در اوایل تا اواسط سال‌های کاریشان کمالگراتر هستند. از این رو شاید بهتر باشد که کمالگرایی این گروه سنی جوان‌تر را به سمت درست و ابعاد مثبت آن هدایت کرد.