مقایسه تعادل در کودکان دچار نارسایی توجه/ بیش فعالی با و بدون اختلال هماهنگی حرکتی

Abstract

مقدمه: اختلال کاستی توجه/ بیش‌فعالی (AD HD)، الگوی پایدار بی‌توجه‌ی یا بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی است. یکی از اختلال‌های همراه آن، اختلال هماهنگی حرکتی (D CD) است. هماهنگی حرکتی عملکرد پیچیده‌ای است که حاصل درگیری دستگاه‌های گوناگونی مانند درک حسی بینایی، حرکت ماهیچه-ها، حافظه، توجه، مهار وضعیت و ترازبندی می‌باشد. سیستم تعادل یکی از عملکردهای مهم در هماهنگی حرکتی است که خود شامل اجزای مختلفی مانند تعادل پویا و ایستاست. هدف: مقایسه تعادل در کودکان دچار اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی با و بدون اختلال هماهنگی حرکتی و کودکان عادی. مواد و روش‌ها: روش مطالعه از نوع توصیفی- مقایسه‌ای بود. آزمودنی‌ها رویهم‌رفته 45 کودک پسر در محدوده سنی 9-7 سالگی بودند که 30 نفر از آنها به دو مرکز دولتی و خصوصی سرپایی روانپزشکی کودک و نوجوان مراجعه کرده بودند و به‌صورت غیرتصادفی هدف‌دار انتخاب شدند. 15 نفر دیگر کودکان عادی به-صورت تصادفی از مدرسه‌های شهر رشت بودند. برای تشخیص ADHD و DCDمصاحبه بالینی بر اساس ملاک‌های(Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorder)DSM-IV توسط فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان انجام شد. تعادل ایستا با آزمون اصلاح شده لک لک و تعادل پویا با آزمون راه رفتن پاشنه پنجه اندازه‌گیری شد. اطلاعات با نرم‌افزار SPSS 16.0 تحلیل شد. برای تعیین معنی‌دار بودن تفاوت متغیرها در سه گروه از نظر آماری از آزمون ANOVA استفاده و P کمتر از 05/0 معنی‌دار تلقی شد. نتایج: مقایسه آماری تعادل ایستا و پویا بین سه گروه کودکان مبتلا به ADHD با و بدون DCD و کودکان عادی نشان داد که کودکان ADHD با و بدون DCD تعادل ایستا و پویای ضعیف‌تری نسبت به کودکان عادی داشتند(0001/0 P=). تعادل ایستا در کودکان ADHD با و بدون DCD تفاوت معنی‌دار نداشت اما تعادل پویا در کودکان ADHD+DCDبه‌طور معنی‌دار از کودکانی که ADHDبه تنهایی داشتند کمتر بود(05/0P<). نتیجه‌گیری: کودکان دچار ADHD با و بدون DCD نسبت به کودکان عادی تعادل ضعیف‌تری دارند. همراهی DCDبا ADHD باعث ضعف بیشتر در تعادل پویای کودکانADHD می‌شود.