مقایسه پرتوزایی پودرهای پرسلن دندانی و دندان‌های مصنوعی با پرتوزایی زمینه‌ای

Abstract

چکیده مقدمه: بسیاری از محصولات و منابع صنعتی و مصرفی در اکسپوز بشر و دریافت دوز موثر سالانه سهم دارند. استفاده از ترکیبات پرتوزا از دیرباز در دندان‌های مصنوعی و پودرهای پرسلن برای ایجاد خاصیت فلورسانس مرسوم بهداشت بود. از آنجایی‌که بسیاری از افراد روکش‌های دندان پرسلنی و یا دنچر دارند، این مسئله انگیزه ای شد تا مقدار پرتوزایی نسبی پودرهای مورد استفاده را بررسی کرده و تکنسین‌های لابراتوار را(که به طور مداوم با این مواد کار می‌کنند) از مقدار پرتوزایی آن آگاه کنیم. هدف: تعیین مقدار پرتوزایی نسبی تعدادی از دندان‌های مصنوعی مورد استفاده در دنچرها و پودرهای پرسلن دندانی. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی- تجربی از شش نمونه پودر پرسلن دندانی سرامکو III اپک، سرامکو III دنتین، سرامکو II اپک، سرامکو IIدنتین، نوریتاکه دنتین EX3 ، انسیزال نوریتاکه و دو نمونه دندان مصنوعی قدامی و خلفی با بیس پلی‌مر شانگهای و مرجان، به صورت پودر شده استفاده شد و حدود سه گرم از هر نمونه در مقابل پنجره آشکارساز سوسوزن یدور سدیم قرار گرفت و میزان پرتوزایی در مدت زمان یک ساعت شمارش شد. پرتوزایی زمینه نیز طی چندین مرحله اندازه‌گیری شد، از نرم افزار Spss برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و از آزمون تی زوج (Paired t test) برای مقایسه پرتوزایی نمونه‌ها با اشعه زمینه استفاده شد. نتایج: پرتوزایی پودرهای پرسلن مختلف و دندان‌های مصنوعی ذکر شده به طور معنی‌داری از میزان اشعه زمینه‌ای کمتر بود. بیشترین پرتوزایی مربوط به نمونه سرامکو III اپک و کمترین،مربوط به دندان مصنوعی مرجان بود. نتیجه گیری: این مطالعه تاییدی بر مطالعات قبل مبنی بر پایین بودن پرتوزایی نمونه‌ها نسبت به اشعه زمینه‌ای بوده و نشانگر این مساله است که در صورت رعایت موارد ایمنی مشکلی برای تکنسین‌های لابراتوار ایجاد نمی‌نماید.