بررسی میزان وقوع ادم ریوی ناشی از اتساع مجددریه (RPE) و نحوه برخورد با آن

Abstract

مقدمه: ادم ریوی متعاقب اتساع مجدد ریه RPE (Reexpansion Pulmonary Edema) عارضه‌ای‌ست که طی درمان کلاپس ریه ثانوی به پنوموتوراکس، پلورال افیوژن، شیلوتوراکس و یا آتلکتازی رخ می‌دهد و بالقوه می‌تواند مرگ‌آور باشد. آخرین نظریه ها در مورد پاتوژنز آن برمبنای تغییر در نفوذپذیری عروق ریوی به دنبال آسیب هیپوکسیک ریه در جریان کلاپس است. تغییر متابولیسم سلولی به متابولیسم بی‌هوازی موجب آزاد سازی مدیاتورهایی می‌شود که در نهایت باعث آسیب اپی اتلیال آلوئولها و سلولهای اندوتلیال ریه خواهد شد. هدف: تعیین میزان وقوع ادم ریوی ناشی از اتساع مجدد ریه و نحوه برخورد با آن. مواد و روش ها: کل بیمارانی که با مشکل زمینه‌ای پنوموتوراکس (200 بیمار)، پلورال افیوژن (100 بیمار)، شیلوتوراکس (9بیمار) و آتلکتازی (80 بیمار) از تاریخ دی ماه سال 1372 لغایت اسفند ماه سال 1379 در بخش جراحی بیمارستان رازی شهرستان رشت بستری و تحت درمان بودند بررسی شدند. در سه گروه اول Chest tube تعبیه شده و در بیماران مبتلا به آتلکتازی اقدام به رفع انسداد داخل برونشی شده بود. نتایج: ازمجموع 389 بیمار، 20 بیمار (1/5%) دچار عارضه RPE شدند 16 بیمار (80%) در یکساعت اول و 4 بیمار (20%) طی 24 ساعت اول علامتدار شدند. 15 بیمار (75%) دچار تاکی پنه شدید و 5 بیمار (25%) دچار تاکی پنه خفیف شدند. 15 بیمار (75%) دچار خلط کف آلود شدند. رالهای مرطوب و اضطراب در 100% بیماران وجود داشت. 14 بیمار (70%) دچار تعریق فراوان شدند. 1 بیمار (5%) مبتلا به پنوموتوراکس فوت کرد. همه بیماران اکسیژن دریافت نمودند. در 14 بیمار (70%) استروئید تجویز شد. سایر اقدامات عبارت بودند از شیاف ایندومتاسین در 11 بیمار (55%)، باز کردن “Disconnection” Chest tube در9 بیمار (45%)، تجویز دیگوکسین در 7 بیمار (35%)، تزریق لازیکس در 6 بیمار (30%)، تجویز برونکودیلاتور در1بیمار(5%) و اتصال به ونتیلاتور در 5 بیمار (25%). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، بروز عارضه RPE قابل توجه بوده و لذا شناخت آن از اهمیت بالایی برخوردار است. علایم بالینی آن عموما علایمی هستند که از یک ادم ریوی انتظار داریم. مرگ ومیر در بررسی ما 5% بدست آمد ولی د رآمارهای قبلی تا 20% هم گزارش شده که درصد قابل توجهی است.