بررسی شیوع نقص ژنتیکی آنزیم گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (G6PD) در شهرستان رشت

Abstract

چکیده مقدمه: نقص ﮋنتیکی آنزیم G6PD شایع‌ترین نقص آنزیمی در جهان است که گستره متفاوتی در جمعیت‌های مختلف دارد و شیوع آن از 1/0 تا 50 درصد متفاوت است. پیامد بالینی آن از جمله آنمی همولی‌تیک حاد و یرقان نوزادی در مناطقی که عوامل اکسیدان مثل لوبیای fava وجود دارد بیشتر بروز می‌کند. هدف: بررسی شیوع این نقص درمرکز استان گیلان به عنوان یکی از مناطق شایع مصرف لوبیای fava. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ای مقطعی بر 1190 نوزاد در بیمارستان الزهرای شهر رشت آزمون FST (Fleurocent Spot Test ) انجام شد. از این تعداد 605 نفر پسر و 585 نفر دختر بودند. نتایج: شیوع کمبود G6PD در پسران 8/9 درصد (5/12-5/7 CI95%:) و در دختران 1/3 درصد (9/4-9/1 CI95%:) و در مجموع 4/6 درصد (8-5 CI95%:) بود. رابطه معنی دار بین کمبود G6PD و ترم یا ﭘره ترم بودن نوزادان بدست نیامد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه نقص ﮋنتیکی G6PD یک صفت مغلوب وابسته به X است، شیوعی در حدود سه برابر در پسران قابل انتظار است. در شمال نسبت به جنوب ایران شیوع کمتری دارد(احتمالاٌ به دلیل شیوع بیشتر مالاریا در جنوب کشور). زیاد بودن عوارض بالینی در شمال به علت مصرف زیاد از لوبیای Fava در این منطقه است و عاقلانه ترین راه برای پیشگیری، غربالگری نوزادان و آموزش پدر و مادرها است.