بررسی حساسیت و ویژگی رادیوگرافی ساده در تشخیص سینوزیت حاد

Abstract

چکیده با توجه به شیوع بالای سینوزیت و استفاده از روشهای مختلف تصویر برداری در تشخیص این بیماری و نیز اندیکاسیونهای مختلف ذکر شده در منابع در مورد جایگاه و روش عمده تصویر برداری در سینوزیت یعنی رادیوگرافی ساده و CTscan بر آن شدیم که با توجه به دوز جذبی پائین اشعه و سهل الوصول بودن و ارزان بودن رادیوگرافی ساده، حساسیت و ویژگی آن در تشخیص سینوزیت حاد بررسی گردد. (گرچه CTscan روش دقیقتری است.) این بررسی بر روی ۸۳ بیمار مشکوک به سینوزیت حاد ارجاعی از بیمارستان توتونکاران به بیمارستان پورسینای رشت جهت انجام CTscan صورت گرفته است. پس از انجام CTscan، مقایسه یافته‌ها با رادیوگرافی واترز و کالدول بیمار (در حالت خوابیده) انجام گرفت (با در نظر گرفتن CTscan به عنوان - GOLD Standard)، مقایسه با توجه به تعاریف عملی به دو صورت مثبت و منفی تعیین شده و به صورت آمار توصیفی ارائه شد. حساسیت و ویژگی رادیوگرافی ساده در سینوسهای ماگزیلری، اسفنوئید، اتموئید و فرونتال استخراج شد. میزان حساسیت رادیوگرافی ساده (نماهای واترز و کالدول) در مورد سینوسهای ماگزیلری، اسفنوئید، اتموئید و فرونتال به ترتیب ۸۵%، ۵۵%، ۷۹%، ۸6% و میزان ویژگی به ترتیب ۸۵%، ۹۵%، ۹۴%، ۹۳٪ بدست آمد. میزان ارزش اخباری مثبت بترتیب ۸۳%، ۷۳%، ۸۷%، ۸۳٪، و ارزش اخباری منفی بترتیب، ۸۷%، ۸۹%، ۹۰% و ۹۴%، بدست آمد. رادیوگرافی ساده (نماهای واترز و کالدول ) می‌توانند بعنوان روش قابل اعتماد در بررسی اولیه و کنترل پاسخ به درمان (بدون وجود شک به کمپلیکاسیون) در موارد سینوزیت حاد مورد استفاده قرار گیرد.