مقایسه دو روش انگل شناسی ( فرمالین-اتر وکاتو) در تشخیص فاسیولیازیس انسانی

Abstract

چکیده ‌فاسیولیازیس انسانی در استان گیلان یک بیماری اندمیک و بخصوص در بندر انزلی یک معضل بهداشتی است. در دو همه گیری سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۷۷ هجری ، هزاران نفر از مردم این منطقه به این عفونت انگلی مبتلا شدند. در عفونت های کبدی وقتی که فاسیولای بالغ در کبد مستقر شد یافتن تخم انگل در مدفوع بیمار قابل اعتمادترین روش تشخیص محسوب می شود. بنابراین انتخاب حساسترین روش انگل شناسی در تشخیص و درمان بموقع این عفونت بسیار با ارزش است. در این تحقیق فرمالین - اتر را که روش معمول در آزمایشگاههای تشخیص طبی است با روش کاتو که معمولا برای شمارش تخم انگل ها بعنوان روشی کمی مورد استفاده قرار می گیرد ولی در تشخیص فاسیولیازیس نیز مفید گزارش شده مورد مقایسه قرار دادیم . نمونه مدفوع ۱۸۴ بیمار مشکوک به فاسیولیازیس که به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پزشکی ارجاع شده بودند بطور پی در پی گرفته شد. به بیماران حداقل از سه روز قبل از نمونه گیری رژیم غذایی بدون جگر داده شد. نمونه ها به دو روش فرمالین -اتر و کاتو ( هر روش توسط یک کارشناس و بدون اطلاع از نتیجه کارشناس دیگر blind) مورد آزمایش قرار گرفت. بمنظور مشاهده نقش تکرار نمونه‌گیری در نتایج تحقیق از 6۹ نفر از بیماران سه نمونه مدفوع ۲ تا ۳ روز در میان گرفته شد. آمار کاپا میزان توافق دو روش را در مورد ۱۸۴ نمونه 78/0 (بسیار خوب) نشان داد. در بخش دوم تحقیق با سه بار تکرار نمونه گیری میزان توافق به 98/0 (عالی) افزایش یافت.