بررسی میزان آگاهی دختران از ماهیت و خطرات بیماری سرخجه و ارتباط آن با آمادگی جهت واکسیناسیون بر علیه این بیماری

Abstract

چکیده ‌بیماری سرخجه با همه پراکندگی در جهان حائز اهمیت ویژه‌ای در کودکان نیست و سیر خوش‌خیم و ملایمی را طی می‌کند در اغلب موارد علایم آن با بیماریهای ویروسی دیگر اشتباه شده و در ۳۰% موارد ابتلا به آن تشخیص داده نمی‌شود لیکن اهمیت بیماری از نظر ایجاد نقایض و ناهنجاریهای مادرزادی در جنین بدنبال ابتلاء مادر در سه ماهه اول بارداری مورد توجه می‌باشد. برای پیشگیری از بروز این بیماری که سندرم سرخجه مادرزادی نامیده میشود اطمینان از انجام واکسیناسیون دوران کودکی و یا گزارش ابتلا به بیماری کافی نیست و در هر جمعیتی باید از تیتر آنتی بادی در دختران نوجوان و بالغین در سنین باروری اطمینان حاصل نمود و افراد حساس قبل از حامله شدن واکسینه شوند. ‌هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان آگاهی واحدهای مورد پژوهش در مورد ماهیت و عوارض بیماری سرخجه گروه در معرض خطر، خطرات ناشی از ابتلاء این بیماری در دوران بارداری و تعیین ارتباط آگاهی با میزان تمایل نمونه‌ها جهت تزریق واکسن بر علیه بیماری سرخجه و انجام اقدامات پیشگیری کننده می‌باشد زیرا ارتقاء آگاهی و ایجاد حالت آمادگی همه افراد جامعه برای انجام رفتارهای صحیح بهداشتی مستلزم شناسایی نیازهای اساسی آنان از طریق و سنجش سطح آگاهی و میزان انگیزه و تمایل جامعه به اجرای فعالیت‌های پیشگیری کننده می‌باشد. ابزار گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه بوده که از طریق مراکز بهداشتی بطور تصادفی به ۲۳۰ نفر از نمونه‌های واجد شرایط داده شده است‌. تجزیه و تحلیل آماری یافته‌ها نشان می‌دهد که اکثر واحد‌های مورد پژوهش3‌/57% از آگاهی ضعیفی در مورد این بیماری برخوردار بوده‌اند و تصور می‌کردند سرخجه یک بیماری دوران کودکی است که برای بالغین خطر جدی در پی نخواهد داشت و بیشتر از نیمی از نمونه ها در خصوص زمان و نحوه واکسیناسیون اظهار بی اطلاعی نمودند و 87/70% از آنان به سئوالات مطرح شده در خصوص مهمترین و ضروری‌ترین اقدام پیشگیری کننده در صورت تماس زن باردار با بیمار مبتلا به سرخجه و یا ابتلا به بیماری در زمان حاملگی پاسخ های نادرست داده‌اند. لیکن صرف نظر از آگاهی ضعیف واحد های مورد پژوهش اکثریت آنان از نگرش مثبت و انگیزه کافی جهت انجام اقدامات موثر بهداشتی برای جلوگیری و تشخیص به موقع بیماریها برخوردار بوده‌اند زیرا65/85% از نمونه‌ها حاضر به تزریق واکسن بوده و بیشتر از ۹۸% تمایل داشتند که جهت جلوگیری از بدنیا آمدن فرزندانی با نقایص مادرزادی میزان ایمنی آنان قبل از حاملگی مشخص گردد. در نهایت می‌توان گفت با توجه به پایین آمدن وضعیت ایمنی زنان در سطح کشور و عدم آگاهی کافی جمعیت در معرض خطر با خطرات و عوارض مخرب این بیماری در دوران بارداری و همچنین بالا بودن میزان تمایل به همکاری دختران در حال ازدواج که مادران آینده محسوب میشوند. برای انجام آزمایشات و یا واکسیناسیون قبل از بارداری جهت حفظ سلامت خود و فرزندی که بدنیا خواهند آورد وقت آن رسیده است که مسئولین بهداشتی کشور گام‌های سریع ومؤثری در جهت آموزش همگانی جامعه و برنامه‌ای مدون جهت انجام واکسیناسیون برای پیشگیری از این بیماری بردارند.