ارزیابی همکاری دندانپزشکان در برانگیختن بیماران به ترک دخانیات

Abstract

‌مقدمه‌: دندانپزشکان به سبب کارداری در پیشه پزشکی می‌توانند بر روند ترک دخانیات بیماران دندانپزشکی تاثیرگذار باشند. ‌هدف: تعیین میزان مشارکت در ترغیب به ترک بیمارن مصرف‌کننده دخانیات بر‌‌پایه پروتکل‌5A توسط دندانپزشکان. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی‌ از پرسشنامه 5A در برگیرنده 5 پرسش در بردارنده، سوال‌(Ask)‌‌، اندرز‌(Advise)‌‌‌، ارزیابی‌(Assess)‌، همکاری‌(Assist)‌، و‌ پی‌گیری‌(Arrange) ‌در مورد ترک سیگار بیماران دندانپزشکی استفاده شد‌. میزان مشارکت دندانپزشکان با همکاری انجمن دندانپزشکی در انجام هر کدام از این اقدام‌ها در مسیر ترک دخانیات سنجیده شد. داده‌های دموگرافی دندانپزشکان ثبت و میزان مشارکت به صورت گزارش توصیفی فراوانی ارائه شد.‌ نتایج: میزان مشارکت در مطالعه 95% بود و روی هم رفته 152 نفر شامل 85 مرد و 67 زن باگستره سنی 27-52 ساله در مطالعه شرکت کردند . همه‌ این افراد( 100% ) میانجی‌گری دندانپزشکان در ترک بیماران را الزامی می‌دانستند.‌144 نفر (7/94%) نصیحت به بیماران را پذیرفته بودند. 8 نفربا ارزیابی بیماران پیش از کار همداستان بودند در حالی‌که بیشتر آنان آشکارا به روش‌های گوناگون در ترک همکاری داشتند‌. به همان سان هیچ یک از دندانپزشکان پی‌‌گیر نتیجه‌‌ی ترک دخانیات بیماران خود نمی‌شدند. نتیجه‌گیری: گر‌چه دندانپزشکان پیش‌زمینه آموزشی برای ارائه مشاوره ترک دخانیات نداشتند ولی خود را ملزم به این امر خطیر می‌دانستند و از دیدگاه فراگیر، دید دندانپزشکان‌، در راستای زدودن این خوی مرگبار در بیماران خود است‌.‌