نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبایراملو, راضیهfa_IR
dc.contributor.authorمحمدزاده, دکتر مهدیfa_IR
dc.contributor.authorبابائی, دکتر فرینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:20:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:20:09Z
dc.date.available1399-08-23T00:20:08Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:20:09Z
dc.date.issued2017-08-01en_US
dc.date.issued1396-05-10fa_IR
dc.identifier.citationبایراملو, راضیه, محمدزاده, دکتر مهدی, بابائی, دکتر فرین. (1396). نقش سیستم سروتونرژیک در رفتار شبه اضطرابی موش صحرایی نر با استرس بی‌حرکتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 26(102), 11-19.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-1457-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556405
dc.description.abstractمقدمه: اختلال اضطراب از مشکلات عمده بشری است که بیشتر از نبودن تعادل در فعالیت سیستم‌های، مونوآمینرژیک مغز نشأت می‌گیرد. شواهد بالینی نشان‌دهنده‌ی احتمال اختلال نورون‌های سروتونرژیک در پاتوفیزیولوژی اضطراب است، بنابراین، در این مطالعه از داروهای فلوکستین و سیپروهپتادین به عنوان تغییر دهنده‌های مقادیر سروتونین در مغز برای ارزیابی نقش سیستم سروتونرژیک در بروز یا تعدیل اختلال شبه‌اضطرابی استفاده شد. هدف: نقش سیستم سروتونرژیک در تغییر رفتار شبه‌اضطرابی و تغییر متابولیک هورمون‌های تیروئیدی در موش صحرایی نر با استرس بی‌حرکتی . مواد و روش‌ها: 30 رأس موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 20 ±180 گرم ‌به طور تصادفی به ۵ گروه ۶ تایی تقسیم شدند. القای استرس بی‌حرکتی در موش‌ها با کمک محدودکننده‌ی پلی‌اتیلنی و بررسی اثر ضداضطرابی داروها در گروه‌های تحت تیمار با تست ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع انجام شد. در این مطالعه داروی فلوکستین با غلظت mg/kg 20 و داروی سیپروهپتادین با غلظت mg/kg 4 به صورت داخل‌صفاقی به حیوانات تجویز شد. در پایان دوره‌ی تیمار‌ اثر داروها بر رفتار اضطرابی ناشی از القای استرس بی‌حرکتی و میزان سرمی هورمون‌های تیروئیدی با استفاده از کیت الایزا سنجیده شد. برای واکاوی داده‌ها از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 05/0p≤ استفاده شد. نتایج: درصد زمان سپری شدن در بازوی باز در گروه تحت استرس به طور معنی‌دار در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت(۰۰۱/۰p<). از سویی تجویز فلوکستین یا سیپروهپتادین به حیوانات تحت استرس بی‌حرکتی منجر به کاهش این شاخص در مقایسه با گروه کنترل شد(۰۰۱/۰p<). همچنین استرس بی‌حرکتی غلظت سرمی T3 و T4 را در جانوران تحت استرس در مقایسه با جانوران کنترل افزایش داد(۰۰۱/۰p<) درحالی که تجویز داروهای نامبرده این شاخص‌ها را تا حدودی به اندازه گروه کنترل بازگرداند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌ دهنده‌ی اثر بهبود بخش سیستم سروتونرژیک در کنترل رفتار شبه‌اضطرابی و ترشح هورمون‌های تیروئیدی بودfa_IR
dc.format.extent584
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاضطرابfa_IR
dc.subject‌تنشfa_IR
dc.subject‌سیپروهپتادینfa_IR
dc.subject‌فلوکستینfa_IR
dc.subject‌موش‌های صحراییfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleنقش سیستم سروتونرژیک در رفتار شبه اضطرابی موش صحرایی نر با استرس بی‌حرکتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی جانوری، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue102
dc.citation.spage11
dc.citation.epage19


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد