نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمهدوی, نداfa_IR
dc.contributor.authorشفیعی مطلق, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorدرویشی, ابراهیمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:13:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:13:51Z
dc.date.available1399-08-23T00:13:51Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:13:51Z
dc.date.issued2019-09-01en_US
dc.date.issued1398-06-10fa_IR
dc.identifier.citationمهدوی, ندا, شفیعی مطلق, مسعود, درویشی, ابراهیم. (1398). اجرای مداخلات ارگونومی با استفاده از برنامه‎ی مشارکتی به روش پرفورم. مجله ارگونومی, 7(2), 19-29. doi: 10.30699/jergon.7.2.19fa_IR
dc.identifier.issn1735-1960
dc.identifier.issn2345-5365
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/jergon.7.2.19
dc.identifier.urihttp://journal.iehfs.ir/article-1-530-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/555746
dc.description.abstractزمینه و هدف: براساس قوانین و الزامات داخلی و بین‌المللی، ضروری است میزان مواجهه کارکنان با ریسک فاکتورهای ارگونومی مدیریت شود. فعالیتی که براساس آن فرد ملزم به استفاده از بدن برای حمل، بالا‌آوردن، پایین‌بردن، هل‌دادن، کشیدن و نگه‌داشتن بار باشد، وظیفه دستی نامیده می‌شود. هدف مطالعه حاضر، معرفی چگونگی اجرای برنامه ارگونومی مشارکتی و آشناسازی ارگونومیست‌ها با آن برای مشاغلی است که وظایف دستی دارند. روش کار: مطالعه حاضر در طول سال ۱۳۹۶ بر روی همه کارکنان شاغل در واحد شارژ راکتور یک شرکت رزین‌سازی که تعداد آنها ۲۰ نفر بود انجام شد. برای انجام مطالعه از ارگونومی مشارکتی به روش پرفورم Participatory Ergonomics for Manual tasks (PErforM)M استفاده شد. با استفاده از گام‌های اجرایی این روش مشارکتی، پس از برگزاری جلسه‌های متعدد آموزشی، ریسک‌های ارگونومیک به کمک کارکنان و با استفاده از فرم من‌ترا (ManTRA)ی M‏anual Task Risk Assessment tool شناسایی و ارزیابی شد. سپس با استفاده از ابزار دات‌موکراسی (DotMocracy) مداخلات پیشنهادی کارکنان به دست آمد و برای اجرا استفاده شد. همچنین این مداخلات پیش از اجرا شبیه‌سازی شدند تا امکان‌پذیری اجرای آنها بررسی شود. یافته‌ها: با استفاده از ManTRA مشخص شد که هل‌دادن پالت‌های حاوی کیسه‌های ۸۰۰ کیلوگرمی و شارژ ماشین‌آلات با کیسه‌های ۲۵ کیلوگرمی، پرخطرترین وظایف دستی هستند. پس از اجرای مداخلات با استفاده از ارگونومی مشارکتی، شدت وظایف تکراری و اعمال نیرو در نواحی دست، شانه و پایین کمر کاهش یافتند. نتیجه‌گیری: پرفورم، ظرفیت بالایی برای تعدیل مواجهه کارکنان با ریسک فاکتورهای ارگونومی و کشف راه‌حل‌های کنترلی اثربخش ساده و کاربردی دارد، اما دستیابی به این هدف نیازمند ارتقای دانش ارگونومی تیم‌های کاری و تعهد مدیریت است.fa_IR
dc.format.extent809
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله ارگونومیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ergonomicsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/jergon.7.2.19
dc.subjectارگونومی مشارکتیfa_IR
dc.subjectدات‌موکراسیfa_IR
dc.subjectروش پرفورمfa_IR
dc.subjectریسک فاکتورهای ارگونومیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleاجرای مداخلات ارگونومی با استفاده از برنامه‎ی مشارکتی به روش پرفورمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دوره دکتری رشته ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم‌پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage19
dc.citation.epage29


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد