ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با گلیوما: یک مطالعه مورد – شاهدی

Abstract

زمینه و هدف: اطلاعات محدودی در زمینه ارتباط عوامل رژیم غذایی با خطر ابتلا به گلیوما وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین بار اسیدی رژیم غذایی (DAL) و خطر گلیوما در بزرگسالان ایرانی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی 128 بیمار مبتلا به گلیوما و 256 فرد سالم (همسان‌سازی‌شده از نظر سن و جنس) در ایران انجام شد. دریافت‌های غذایی شرکت‌کنندگان با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک معتبر مورد سنجش قرار گرفت. DAL با استفاده از پروتئین به نسبت پتاسیم (پروتئین/ پتاسیم) برآورد شد و گلیوما براساس آزمایش‌ها‌ی پاتولوژیک تشخیص داده شد. یک پرسشنامه دقیق شامل تعدادی مخدوش‌کننده غیرغذایی تکمیل گردید. یافته‌ها: در این مطالعه، افراد در بالاترین سهک DAL نسبت به افراد در پایین‌ترین سهک، شانس بالاتری برای ابتلا به گلیوما داشتند. (57/2-88/0 :CI 95% ،50/1 :OR). پس از تعدیل عوامل مخدوشگر، افراد در بالاترین سهک نسبت به افراد در پایین‌ترین سهک امتیاز DAL، به‌طور قابل‌توجهی از شانس بیشتری برای ابتلا به گلیوما برخوردار بودند (45/3-02/1 :CI 95% ،87/1 :OR). تعدیل بیشتر برای شاخص‌های دریافت گوشت و فرآورده‌های گوشتی، حبوبات و آجیل، میوه‌ها، چای و قهوه (03/0=p ،65/3-06/1 :CI 95% ،97/1 :OR) و نمایه توده بدنی (03/0= p،64/3-06/1 :CI 95% ،96/1 :OR)، تأثیر معنی‌داری روی این ارتباط نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط مثبت معنی‌داری بین بار اسیدی رژیم غذایی با خطر گلیوما وجود دارد که براساس نسبت پروتئین به پتاسیم، در میان بزرگسالان برآورد شده است. انجام مطالعات بیشتر، به‌خصوص آینده‌نگر با پیگیری طولانی‌مدت، برای تأیید این یافته‌ها ضروری است.