اثر 8 هفته تمرین تداومی به همراه مصرف مکمل رزوراترول بر نشانگران ضد اکسایشی(SOD و GPX) و نشانگر اکسایشی (MDA) بافت هپاتوسیتی در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

مقدمه دیابت قندی یک بیماری مزمن جدی وپیچیده است وعاملی عمده دربوجود آمدن مشکلات سلامتی در سراسرجهان است. هدف این مطالعه تأثیر همزمان مکمل رزوراترول و تمرین تداومی برنشانگران ضد اکسایشی(SODوGPX)و نشانگراکسایشی (MDA) هپاتوسیتی در رت های نر نژاد ویستاردیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. مواد و روش­ها 60 سر موش صحرایی نژاد ویستار شامل گروه های کنترل سالم، دیابتی، دیابتی سالین، مکمل رزوراترول، تمرین تداومی و مکمل رزوراترول+تمرین تداومی بررسی شدند. ارزیابی نشانگران (SOD وGPX) و (MDA) بوسیله ی کیت های الایزا انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل یک راهه واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد، سطح معناداری 05/0 و نرم افزار SPSS 23 مورد استفاده قرار گرفت. یافته­ها میانگین غلظت SOD و GPX در گروه های بیمار دیابتی و دیابتی -سالین در مقایسه با سایر گروه ها به طور معنی داری کمتر (P≥0/001) و غلظت MDA در گروه های بیمار دیابتی و دیابتی سالین در مقایسه با سایر گروه ها به طور معنی داری بیشتر بوده است( .(P ≥0/001تمرین تداومی و تجویز رزوراتول به تنهایی و یا به ویژه مداخله رزوراترول همراه با ورزش تداومی سبب افزایش معنی داری در میانگین غلظت SOD و غلظت GPX ( (P ≥0/001 و کاهش معنی دار در میانگین غلظت MDAگردید ( (P ≥0/001. نتیجه­گیری استفاده از شیوه های درمانی غیردارویی تمرین ورزشی، مکمل رزوراترول و به ویژه ترکیبی از این دو می تواند در افزایش نشانگرهای ضد اکسایشی و کاهش نشانگرهای اکسایشی ناشی از بیماری دیابت هپاتوسیتی موثر باشد.