فراوانی اختلالات روانی در بیماران دیابتی شهر یاسوج در سال 1393

Abstract

زمینه و هدف اختلالات روانی، ناهنجاری های شایعی هستند که باعث کاهش عملکرد اجتماعی افراد می شوند. بعضی گروه های خاص مانند بیماران دیابتی نسبت به ابتلای به این اختلالات بیشتر آسیب پذیر می باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی فراوانی علائم اختلالات روانی در این گروه از بیماران است. مواد و روش ها پژوهش توصیفی حاضر از نوع مقطعی است که در آن از میان جامعه آماری بیماران دیابتی، ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه کنترل نیز از یک نمونه ۱۰۰ نفری از افراد غیردیابتی تشکیل می شد که از لحاظ سن، تحصیلات و وضعیت اجتماعی و اقتصادی با گروه هدف همسان سازی شدند. دو گروه بوسیله آزمون SCL-90 دارای ۹۰ ماده که برای ارزشیابی علائم روانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، سنجیده شدند. نقطه برش این آزمون در ایران ۴/ ۰ گزارش شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و نتایج آزمون SCL-90 ، با استفاده از SPSS v.21 در سطح معنی داری ( 01 / P<0 ) استفاده گردید. یافته ها نتایج حاصل، فراوانی علائم اختلالات روانی را در بیماران دیابتی نسبت به گروه غیردیابتی بیشتر نشان داد که بالاترین و پایین ترین نمره ها در دو گروه، به ترتیب در مقیاس های اضطراب و روان پریشی بود. نتیجه گیری میزان بالای علائم اختلالات روانی در بیماران دیابتی، نشان دهنده آسیب پذیری بیشتر این گروه می باشد. ارزیابی منظم و ارجاع به موقع برای درمان می تواند باعث افزایش سطح بهداشت روانی و انجام مداخلات و سیاستگذاری های مناسب در مورد ایشان گردد. شواهد حاکی از نقش قابل توجه اختلالات روانی در کیفیت زندگی بیماران دیابتی می باشد.

* نویسنده مسئول: دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی. پست الکترونیک: Ismail_mousavi@yahoo.com