تاثیر یک دوره تمرین بر سطح عوامل ایمنی بیماران مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)

Abstract

مقدمه سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) با اختلالات ناشی از نقص در کارکرد سیستم ایمنی بدن انسان همراه است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین بر سطح عوامل ایمنی بیماران مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) بود. مواد و روش­ها در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به ایدز به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین ترکیبی به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شد. تمرین هوازی شامل راه رفتن یا دویدن بر روی تردمیل با افزایش فزاینده شدت از 40 تا 65درصد ضربان قلب بیشینه و مدت 30 تا 60دقیقه بود. تمرین قدرتی نیز شامل 2 تا 4 ست و 12 تا 20تکرار در هر دستگاه ایزوتونیک بود که در دامنه بار40 تا60% 1RM افزایش یافت. 24 ساعت قبل و 72 ساعت بعد از مداخله نمونه­های خونی اخذ شد. سطوح CD4 و وایرال لود به روش فلوسایتومتری محاسبه شد. داده­ها با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معنی­داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها نتایج نشان داد که 12 هفته تمرین ترکیبی با افزایش غیر معنی دار سطح CD4 بیماران مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) همراه بود (806/0p=). تمرین ترکیبی بر سطح وایرال لود سرم بیماران مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) تاثیر معنی ­داری نداشت (05/0p>). نتیجه­گیری با توجه به یافته­های تحقیق، به نظر می­رسد بیماران مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) می­توانند از تمرینات ورزشی منظم بهره ببرند.