نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorشیخ الاسلامی, زینبfa_IR
dc.contributor.authorقربانی حسن سرایی, آزادهfa_IR
dc.contributor.authorعباس زاده, هاجرfa_IR
dc.contributor.authorفرزانگی, پروینfa_IR
dc.contributor.authorشیخ الاسلامی, زکیهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T23:21:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T23:21:33Z
dc.date.available1399-08-22T23:21:33Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T23:21:33Z
dc.date.issued2018-05-01en_US
dc.date.issued1397-02-11fa_IR
dc.identifier.citationعبدی, احمد, شیخ الاسلامی, زینب, قربانی حسن سرایی, آزاده, عباس زاده, هاجر, فرزانگی, پروین, شیخ الاسلامی, زکیه. (1397). اثر یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره دانه گشنیز بر پاراکسوناز-1، TNF-α و CRP سرمی موش‌‌های صحرایی دیابتی. مجله دانشکده علوم پزشکی نیشابور, 6(1), 70-80.fa_IR
dc.identifier.issn2383-3203
dc.identifier.issn2476-2768
dc.identifier.urihttp://journal.nums.ac.ir/article-1-494-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/552138
dc.description.abstractمقدمه هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره دانه گشنیز بر پاراکسوناز-1، TNF-α و CRP سرمی موش‌‌های صحرایی دیابتی می‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها چهل سر موش نر صحرایی دیابتی ) سن 12 هفته و وزن10±130 گرم) انتخاب و بطور تصادفی به چهار گروه کنترل، عصاره، تمرین و تمرین-عصاره تقسیم شدند. موش‌‌ها با استفاده از داروی استرپتوزتوسین دیابتی شدند. موش‌‌هایی که گلوکز ناشتای خون آنها 250 میلی گرم در دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی انتخاب شدند. تجویز عصاره بصورت دهانی به مقدار 150 میلی‌‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز بود. برنامه تمرین گروه تجربی شامل شش هفته فعالیت هوازی، پنج جلسه در هفته با 50-55 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه بود. داده‌‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0α≤ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌‌ها تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره دانه گشنیز باعث افزایش پاراکسوناز-1 (0/001>P) و HDL (0/001>P) و کاهش TNF-α (0/017=P)، CRP (0/014=P)، TG (0/007=P)، TC (0/029=P) و LDL (0/012=P) سرمی موش‌‌های صحرایی نر دیابتی شد. همچنین آزمون تعقیبی نشان داد که اختلاف معنی‌‌داری بین گروه‌‌ها در سطوح سرمی این شاخص‌‌ها وجود دارد. نتیجه‌‌گیری شش هفته تمرینات منظم هوازی همراه با مصرف عصاره دانه گشنیز توانسته باعث افزایش پاراکسوناز-1 و کاهش سطوح TNF-α و CRP در موش‌‌های دیابتی شود، و احتمالا از این طریق می‌‌تواند خطر ابتلا به آترواسکروز را در بیماران دیابت نوع 2 تعدیل نماید. fa_IR
dc.format.extent1195
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده علوم پزشکی نیشابورfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده علوم پزشکی نیشابورfa_IR
dc.relation.ispartofJournal Of Neyshabur University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectفعالیت ورزشیfa_IR
dc.subjectگشنیزfa_IR
dc.subjectآسیب عروقیfa_IR
dc.subjectعوامل التهابیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleاثر یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره دانه گشنیز بر پاراکسوناز-1، TNF-α و CRP سرمی موش‌‌های صحرایی دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامیfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue1
dc.citation.spage70
dc.citation.epage80


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد