| dc.contributor.author | برزگر پور, حمید رضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | هوانلو, فریبرز | fa_IR |
| dc.contributor.author | رجبی, حمید | fa_IR |
| dc.contributor.author | عسگرزاده, ناصر | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T16:54:37Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T16:54:37Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T16:54:37Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T16:54:37Z | |
| dc.date.issued | 2016-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-01-13 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | برزگر پور, حمید رضا, هوانلو, فریبرز, رجبی, حمید, عسگرزاده, ناصر. (1395). تأثیر دوازده جلسه تمرین با شدت زیاد در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بیهوازی افراد ورزشکار. نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری, 14(11), 15-26. doi: 10.18869/acadpub.jsmt.14.11.15 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2252-0708 | |
| dc.identifier.issn | 2588-3925 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jsmt.14.11.15 | |
| dc.identifier.uri | http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-171-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/539634 | |
| dc.description.abstract | هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بیهوازی افراد ورزشکار بود. آزمودنیهای این تحقیق 16 نفر دانشجوی داوطلب مرد بودند. آزمودنیها به دو گروه هشتنفرۀ تمرین در وضعیت هایپوکسی (ارتفاع 3300) و نورموکسی تقسیم شدند. عملکرد بیهوازی (اوج توان،میانگین توان) ازطریق اجرای آزمون وینگیت و غلظت لاکتات قبل و بعد از آزمون وینگیت اندازه‌گیری شد. 24 ساعت بعد، Wmax در وضعیت هایپوکسی مشخص و 48 ساعت بعد میزان Wmax در وضعیت نورموکسی تعیین شد. برنامۀ تمرین هر دو گروه ازنظر شدت (یک دقیقه با شدت80درصد-85درصدWmax و دو دقیقه با شدت 50درصد Wmax) و مدت تمرین (30 دقیقه) یکسانسازی شده بود. برنامۀ تمرینی شامل دوازده جلسۀ پیدرپی بود. بعد از آن، متغیرهای پیشآزمون مجدداً اندازه‌گیری شد. پساز تعیین توزیع طبیعی دادهها به‌وسیلۀ آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، آزمون t وابسته و مستقل با سطح اطمینان 0.05≥p نشان داد این دورۀ تمرینی باعث بهبود در عملکرد بیهوازی در هر دو گروه شد. همچنین غلظت لاکتات در 5 دقیقه بعد از آزمون وینگیت در هر دو گروه کاهش داشت، اما تفاوتی بین دوازده جلسه تمرین تناوبی در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بیهوازی مشاهده نشد. درنتیجه میتوان بیان کرد دورۀ تمرینی بهکارگرفتهشده در این تحقیق میتواند باعث بهبود عملکرد بیهوازی شود، اما مدت و شدت هایپوکسی در این تحقیق بهاندازهای نبوده است که بتواند عملکرد بیهوازی را در گروه هایپوکسی نسبت به نورموکسی بهبود بخشد | fa_IR |
| dc.format.extent | 937 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه خوارزمی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Research in Sport Medicine and Technology | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jsmt.14.11.15 | |
| dc.subject | هایپوکسی | fa_IR |
| dc.subject | نورموکسی | fa_IR |
| dc.subject | Wmax | fa_IR |
| dc.subject | تمرین تناوبی شدید | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | تأثیر دوازده جلسه تمرین با شدت زیاد در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بیهوازی افراد ورزشکار | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 14 | |
| dc.citation.issue | 11 | |
| dc.citation.spage | 15 | |
| dc.citation.epage | 26 | |
