نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتقی‌پور ظهیر, شکوهfa_IR
dc.contributor.authorشفیعی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمیرعربشاهی, محمدحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T16:39:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T16:39:27Z
dc.date.available1399-08-22T16:39:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T16:39:27Z
dc.date.issued2020-01-01en_US
dc.date.issued1398-10-11fa_IR
dc.identifier.citationتقی‌پور ظهیر, شکوه, شفیعی, محمد, میرعربشاهی, محمدحسین. (1398). بررسی کلینیک وپاتولوژیکال لنفوم‌های دستگاه گوارش و میزان بقاء آن‌ها در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان‌های شهر یزد بین سال‌های 1390 تا 1395. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد, 27(9), 1877-1885. doi: 10.18502/ssu.v27i9.2307fa_IR
dc.identifier.issn2228-5741
dc.identifier.issn2228-5733
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18502/ssu.v27i9.2307
dc.identifier.urihttp://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4806-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/538635
dc.description.abstractمقدمه: لنفوم بدخیم به دو زیر گروه هوچکین و غیرهوچکین تقسیم می‌شود و 40% آن‌ها در مناطقی غیر از گره لنفاوی به‌وجود می‌آیند که شایع‌ترین محل آن دستگاه گوارش است. بر اساس مطالعات، در سال‌های اخیر شیوع لنفوم‌های غیرهوچکینی نسبت به قبل افزایش داشته است. لذا ما در این مطالعه بر آن شدیم تا لنفوم‌های دستگاه گوارش و میزان بقای بیماران مبتلا به آن‌ها را بر اساس خصوصیات کلینیکوپاتولوژیکال بررسی کنیم. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی-‌‌‌‌مقطعی بود. جامعه مورد بررسی، تعداد 97 بیمار مبتلا به انواع لنفوم دستگاه گوارش، مراجعه کننده به سه بیمارستان شهر یزد،‌ طی سال‌های 1395-1390 بودند و نمونه‌گیری به صورت سرشماری بود. با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان‌ها،تمام موارد مربوط به لنفوم‌های دستگاه گوارش استخراج و اطلاعات مورد نظر (سن، جنس، سال تشخیص بیماری، نوع لنفوم، محل لنفوم، نوع درمان و میزان بقا) با استفاده از چک‌لیستی که از قبل تهیه شده بود، ثبت گردید. سپس اطلاعات به‌دست آمده با نرم‌افزار SPSS Inc.,Chicago, IL; Version 18 تحت آنالیز آماری قرار گرفت و با استفاده از نمودارهای کاپلان-مایر و آزمون لگ-رنک به بررسی بقا بیماران پرداخته شد. نتایج: نتایج نشان دادکه از 97 بیمار، 69 نفر‌ (1/71%) مرد و 28 نفر (9/28%) زن بودند.‌ میانگین سنی بیماران مورد بررسی، 5/21±28/49 بود.‌‌‌ شایع‌ترین محل لنفوم، معده (4/45%)، شایع‌ترین شیوه درمان، جراحی+کموتراپی (6/53%) و شایع‌ترین نوع لنفوم، لنفوم سلول‌B (50%) بوده است. میانگین مدت بقا بیماران، 48 ماه و بین میانگین مدت بقا برحسب نوع درمان رابطه آماری معناداری یافت شد (0.000p=). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان مناسب برای بیماران مبتلا به لنفوم‌های دستگاه گوارش، درمان توام جراحی+کموتراپی است.fa_IR
dc.format.extent269
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزدfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزدfa_IR
dc.relation.ispartofThe Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18502/ssu.v27i9.2307
dc.subjectلنفومfa_IR
dc.subjectدستگاه گوارشfa_IR
dc.subjectکلینیکوپاتولوژیکالfa_IR
dc.subjectبقاfa_IR
dc.subjectپاتولوژیfa_IR
dc.titleبررسی کلینیک وپاتولوژیکال لنفوم‌های دستگاه گوارش و میزان بقاء آن‌ها در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان‌های شهر یزد بین سال‌های 1390 تا 1395fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی، یزدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزدfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue9
dc.citation.spage1877
dc.citation.epage1885


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد