نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorافیونی, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorمصدقی, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T07:37:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T07:37:42Z
dc.date.available1399-08-22T07:37:41Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T07:37:42Z
dc.date.issued2001-07-01en_US
dc.date.issued1380-04-10fa_IR
dc.identifier.citationافیونی, مجید, مصدقی, محمدرضا. (1380). اثر روشهای خاک ورزی بر ویژگی های فیزیکی خاکی و حرکت برومید. مجله علوم آب و خاک, 5(2), 39-53.fa_IR
dc.identifier.issn2476-3594
dc.identifier.issn2476-5554
dc.identifier.urihttp://jstnar.iut.ac.ir/article-1-164-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/536402
dc.description.abstractاثر روش‌های خاک‌ورزی مرسوم (CT) و بدون خاک‌ورزی (NT) بر ویژگی‌های فیزیکی خاک و حرکت برومید، در دو مزرعه در ایالت کارولینای شمالی (مزرعه اول با خاک لوم شنی تیپیک پیل یودالتز؛ مزرعه دوم با خاک لوم رسی شنی تیپیک کانهاپل یودالتز) بررسی گردید. گیاه کاشته شده، سویا (واریته آسگرو 6297) بود. در سه موقعیت مکانی شامل ردیف گیاه (R)، ردیف رفت و آمد (T) و ردیف بدون رفت و آمد (N)، جرم مخصوص ظاهری (BD)، تخلخل کل (TP)، تخلخل درشت (MP) و هدایت هیدرولیکی اشباع (KS) خاک قبل از کاشت گیاه اندازه‌گیری شد. برای بررسی آب‌شویی املاح، از برومید پتاسیم (KBr) استفاده گردید. به وسیله دستگاه باران‌ساز، باران مصنوعی با شدت 27/1 و 08/5 سانتی‌متر در ساعت به مدت نیم ساعت روی کرت‌های (1m2) تیمار شده با KBr باریده شد. برای تعیین میزان آب‌شویی Br در خاک، دو روز پس از اولین و دومین باران مصنوعی با فاصله زمانی یک هفته، و در پایان فصل نمونه‌های خاک از اعماق مختلف گرفته شد. روش خاک‌ورزی و موقعیت مکانی در هر دو مزرعه، بر ویژگی‌های فیزیکی خاک تأثیر معنی‌داری گذاشت. BD در روش NT بیش از روش CT، و در دریف T بیشتر از ردیف R و N بود. در هر دو مزرعه، TP در روش NT کمتر از روش CT بود. افزایش معنی‌دار MP در روش NT نسبت به روش CT در مزرعه اول، بیانگر اثر مفید روش NT در بهبود ساختمان خاک‌های سبک است، ولی در مزرعه دوم (خاک سنگین) روند برعکس بود. هر چند روند تغییرات KS مانند MP بود، ولی به دلیل ضریب تغییرات زیاد KS، میان دو روش خاک‌ورزی در مورد این ویژگی فیزیکی، اختلاف آماری مشاهده نشد. بیشترین اثر تیمارها بر حرکت برومید، در عمق 0-25 سانتی‌متر دیده شد. در هر دو مزرعه، در اولین و دومین نمونه‌برداری، غلظت برومید در عمق‌های بالایی خاک، در روش CT بیشتر از NT بود، که بیانگر جابه‌جایی بیشتر Br در روش NT به اعماق پایین خاک می‌باشد. شدت بارندگی اثر معنی‌داری بر جا‌به‌جایی Br در خاک داشت، و در بارندگی با شدت 08/5 سانتی‌متر در ساعت، نسبت به 27/1 سانتی‌متر در ساعت، مقادیر بیشتری Br به عمق خاک انتقال یافت. در پایان فصل رشد، تفاوت معنی‌دار در جابه‌جایی Br بین دو روش وجود نداشت، ولی کاهش Br در تمام عمق‌ها نسبت به گذشته، گویای انتقال Br به عمق‌های پایین‌تر خاک (120cm) است. در مزرعه اول، به علت بافت سبک و هدایت هیدرولیکی بیشتر خاک، Br به عمق‌های پایین‌تر خاک انتقال یافت.fa_IR
dc.format.extent846
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی اصفهانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم آب و خاکfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Water and Soil Scienceen_US
dc.subjectخاک ‌ورزیfa_IR
dc.subjectبدون خاک ‌ورزیfa_IR
dc.subjectهدایت هیدرولیکیfa_IR
dc.subjectجرم مخصوص ظاهریfa_IR
dc.subjectتخلخلfa_IR
dc.subjectحرکت برومیدfa_IR
dc.subjectشدت بارندگیfa_IR
dc.subjectعمومیfa_IR
dc.titleاثر روشهای خاک ورزی بر ویژگی های فیزیکی خاکی و حرکت برومیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue2
dc.citation.spage39
dc.citation.epage53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد