تاثیر مصرف حاد مکمل کوآنزیم Q10 بر برخی شاخص‌های سرمی آسیب عضلانی متعاقب یک جلسه تمرین مقاومتی در مردان ورزشکار دانشگاهی

Abstract

سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مصرف حاد مکمل کوآنزیم Q10 بر غلظت کراتین‌کیناز ( CK ) و لاکتات دهیدروژناز ( LDH ) متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی در دانشجویان پسر ورزشکار انجام شد. مواد و روش‌ها: 20 دانشجوی ورزشکار (سن: 2/1±21 سال، وزن: 1/8±72 کیلوگرم، قد: 3/7±177 سانتی‌متر و شاخص توده بدن: 7/2±23 کیلوگرم بر مترمربع) با حداقل شش ماه سابقه تمرین، به‌صورت تصادفی به دو گروه مکمل کوآنزیم Q10 و دارونما تقسیم گردیدند. آزمودنی‌ها 120 دقیقه قبل از انجام فعالیت، مکمل کوآنزیم Q10 (200 میلی‌گرم) یا دارونما (آرد) به روش دو سوکور مصرف کردند و در یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره‌ای با 75 درصد یک تکرار بیشینه شرکت کردند. ارزیابی شاخص‌های CK و LDH در وضعیت حداقل دوازده ساعت ناشتایی در چهار مرحله قبل از مصرف مکمل یا دارونما، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد غلظت CK در گروه Q10 در اندازه‌گیری‌های سوم (006/0= Р ) و چهارم (036/0= Р ) به‌طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه دارونما بود. اما تغییرات سطوح آنزیمی LDH بین دو گروه در هیچ کدام از اندازه‌گیری‌ها معنی‌دار نبود (05/0 ≥ Р ). نتیجه گیری: به طور کلی، مکمل‌دهی حاد Q10 قبل از تمرین مقاومتی، موجب کاهش CK شده و از آسیب‌های ناشی از آن در دانشجویان ورزشکار می‌کاهد .