اثر اسید اسکوربیک بر خود تزریقی هرویین در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی
(ندگان)پدیدآور
دودانگه, احسانجعفری, محمدرضاعلایی, حجت الهنسیمی, علیاسماعیلی, محمدحسیننوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
سابقه و هدف: در ایجاد وابستگی به مواد مخدر سیستم های گلوتامینرژیک و دوپامینرژیک مغز اهمیت زیادی دارد. گزارش شده که اسید اسکوربیک به عنوان یک میانجی عصبی از انتهای نورون های گلوتامینرژیک ترشح شده و مقدار آزاد شدن اسید گلوتامیک و دوپامین را تنظیم می کند. هدف از مطالعه حاضر این بوده که آیا اسید اسکوربیک قادر است ایجاد وابستگی به هروئین را به تاخیر انداخته و یا از بین ببرد؟ مواد و روش ها: موش های صحرایی نر از نژاد ویستار و با وزن 30±300 گرم انتخاب شدند و به روش جراحی، در ورید ژوگولار آنها یک کانول کوچک جایگذاری و ادامه کانول از زیر پوست گردن هدایت شد و در پشت سر حیوان به استخوان جمجمه محکم گردید. مطالعه در سه گروه سالین، هرویین و اسید اسکوربیک انجام شد. پس از طی دوره بهبودی به مدت 4 روز، از طریق روش خود تزریقی وریدی، سالین یا هرویین هیدروکلراید با غلظت 1 mg/ml به حیوان داده شد (زمان خلاصی=10 ثانیه، 0.1mg/infusion و FR=1). در گروه اسید اسکوربیک، 30 دقیقه قبل از خود تزریقی هرویین مقدار 300 mg/kg اسیداسکوربیک به شکل داخل صفاقی تزریق و اثر آن بر خود تزریقی هرویین بررسی شد. روش گرفتن هرویین، فشار دادن پدال مخصوصی بود که در قفس خود تزریقی تعبیه شده بود و تعداد پدال های فشرده شده در مدت 2 ساعت از طریق فیزیوگراف ثبت و در روزهای مختلف و گروه های مختلف با هم مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین تعداد پدال های غیرفعال در سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی تعداد پدال های فعال در تمامی گروه ها با هم تفاوت معنی داری داشت (P
کلید واژگان
خود تزریقیهرویین
اسید اسکوربیک
اعتیاد
موش سفید بزرگ آزمایشگاهی
عمومى
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2002-08-011381-05-10




