بررسی تجربی خطرپذیری آتش‌سوزی و همبستگی پارامترهای خطر آتش‌سوزی برای برخی مصالح ساختمانی پلیمری

Abstract

رفتار ده ماده ساختمانی پلیمری در برابر آتش با گرماسنج مخروطی در تابش kW/m2 50 آزمایش شد. خطرپذیری این مواد در آتش سوزی شامل حرارت و دود آزاد شده، با روش های گوناگون بررسی و بحث شد. بیش تر مواد بررسی شده، رفتار خطرناکی برای آتش داشتند. از دید حرارتی، نمونه­های MDF، موکت و اپوکسی و از دیدگاه دود و سمیت، نمونه­های پلی کربنات و اپوکسی بسیار خطرناک نشان دادند. بنابراین برای به کار بردن این مواد در ساختمان باید مقررات مناسب، تدوین و محدودیت های کاربرد آن ها مشخص شود. پارامترهای حرارتی ناشی از سوختن مواد، با هدف ارزیابی خطر آن ها در گسترش آتش سوزی بررسی شد. نتایج نشان داد که پارامترهای زمان افروزش، شدت رهایش گرما و کل رهایش گرما، مهم ترین ویژگی ها برای تعیین خطر گسترش آتش سوزی است. زمان افروزش بر زمان وقوع گُر گرفتگی در اتاق و سرعت پیشروی سطحی شعله بر نازک کاری ها تأثیر مهمی دارد و نادیده گرفتن آن می تواند به پیش بینی اشتباه خطر گسترش آتش سوزی منجر شود. از دیدگاه سمیت، منحنی منوکسید کربن کنار پارامتر سمیت می­تواند برای ارزیابی خطر سمیت به کار رود.