بررسی عملکرد فیلتر مستغرق باهواده در حذف آترازین از محیط‌های آبی

Abstract

با کمبود زمین‌های زراعی و از بین رفتن محصولات بوسیله آفات استفاده از آفت‌کش‌هایی مانند آترازین افزایش یافته است. این علف‌کش به دلیل فشار بخار کم، نیمه عمر بالا و تحرک زیاد منجر به آلودگی اکوسیستم‌های گوناگون شده است. روش‌های فیزیکی و شیمیایی بسیاری برای حذف این علف‌کش از محیط‌های آبی و خاکی پیشنهاد گردیده، اما این روش‌ها دارای هزینه‌های بسیار و همراه با تولید محصولات جانبی سمی دیگری هستند. روش‌های بیولوژیکی به دلیل داشتن سیستم آنزیمی قادر به معدنی سازی کامل و استفاده از این علف‌کش به عنوان منبع کربن، نیتروژن و انرژی می‌باشند و از طرفی فیلترهای مستغرق باهواده به سبب ماهیت روش تصفیه‌شان کمک شایان توجهی در پایین آوردن هزینه‌ها نموده‌اند. به همین دلیل در مطالعۀ حاضر توانایی فیلتر بیولوژیکی مستغرق باهواده برای تجزیۀ آترازین از محیط‌های آبی در 4 سطح غلظت و 3 سطح زمان ماند هیدرولیکی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان دادند که حداکثر راندمان حذف آترازین و میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی محلول به ترتیب برابر97/9 و 98/3 درصد بود. همچنین نتایج حاکی از این مطلب بودند که مدل استور-کینکنن بر بارگذاری این بیوفیلتر با آترازین برازش بسیار خوبی دارد (99/0< R2). می‌توان دریافت که فیلتر مستغرق باهواده کارآیی بسیار خوبی در حذف مواد آلی و مواد سمی پایدار از خود نشان می‌دهد و تجزیه آترازین در فرآیند کومتابولیسم بسیار موفقیت آمیز بوده و اینگونه استنباط گردید که جمعیت میکروبی هوازی در تصفیۀ محیط‌های آبی آلوده به آترازین مؤثر می‌باشد.