مقایسه عملکرد روش RCMT برای ارزیابی سریع مقاومت بتن در برابر نفوذ یون کلر با روش‌های RCPT و مقاومت الکتریکی

Abstract

- استفاده از روش های کارامد و قابل اتکا برای ارزیابی مقاومت بتن در برابر نفوذ یون کلر به لحاظ دوام سازه های بتن آرمه اهمیت ویژه ای دارد. در تحقیق حاضر عملکرد سه روش تسریع شده ارزیابی عملکرد بتن در برابر نفوذ یون کلر شامل روش تسریع شده نفوذ یون کلر در بتن (RCPT)، روش تسریع شده انتقال یون کلر در بتن (RCMT) و روش تعیین مقاومت الکتریکی بتن با یکدیگر مقایسه شده اند. مخلوط های مطالعه شده علاوه بر مخلوط کنترل شامل مخلوط های حاوی 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد دوده سیلیسی، 5/7 و 15 درصد خاکستر بادی ریز، 15 و 30 درصد خاکستر بادی، 15 و 30 درصد پومیس و 15، 30 و 50 درصد سرباره کوره آهن گدازی بوده اند. نتایج هر سه روش نشانگر کاهش قابل توجه در نفوذپذیری یون کلر به داخل بتن های حاوی دوده سیلیسی در سنین 28 و 90 روزه و بتن های حاوی دیگر مواد مکمل سیمانی در سن 90 روزه در مقایسه با مخلوط کنترل بوده اند. اما مقدار کاهش در نفوذپذیری بر اساس آزمایش RCPT به میزان قابل توجهی بیش تر از دو روش دیگر مشاهده شد. علت اصلی این امر، افزایش دمای آزمونه های بتنی در آزمایش RCPT و افزایش جریان الکتریکی ناشی از آن است. براساس نتایج به دست آمده، استفاده از روش RCMT به جای روش RCPT در ارزیابی نفوذپذیری بتن در برابر یون کلر به خصوص برای بتن های حاوی مواد مکمل سیمانی قابل توصیه می باشد. هم چنین با توجه به سهولت استفاده و سرعت زیاد روش مقاومت الکتریکی، این روش پتانسیل مناسبی برای استفاده در این زمینه دارد.