مطالعه آزمایشگاهی تأثیر مدول نرمی ریزدانه بر پارامترهای فیزیکی و مکانیکی بتن

Abstract

چکیده- از آنجایی که حدود 4/3 حجم بتن را مصالح سنگی تشکیل می­دهد، مطالعه در مورد تأثیر ویژگیهای آن از قبیل نوع دانه بندی بر پارامترهای فیزیکی و مکانیکی بتن ضروری به نظر می­رسد حال آنکه تحقیقات مبسوطی در این زمینه انجام نگرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مدول نرمی مصالح سنگی ریزدانه برخواص فیزیکی و مکانیکی بتن می­باشد. بدین منظور با استفاده از 7 نوع دانه بندی با مدول نرمی ریزدانه متفاوت و 11 نسبت آب به سیمان مختلف،77 طرح اختلاط متفاوت طراحی وتحت آزمایش اسلامپ قرار گرفت. همچنین به واسطه طرح اختلاطهای طراحی شده، 462 نمونه مکعبی و استوانه­ای ساخته و در سنین 7 و28 روز تحت آزمایش مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و مقاومت کششی قرار گرفت. نتایج حاصل بیانگر تأثیر مسقیم مدول نرمی مصالح سنگی ریزدانه برخواص فیزیکی و مکانیکی بتن می باشد. به این صورت که کاهش مدول نرمی ریزدانه از 26/3 تا 66/2، افزایش اسلامپ، مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و مقاومت کششی بتن را به همراه دارد. عامل افزایش پارامترهای مکانیکی بتن را می­توان در انسجام ساختار دانه بندی مصالح سنگی با مدول نرمی کمتر دانست. همچنین وجود مصالح سنگی با ابعاد کوچکتر در ساختار دانه بندی با مدول نرمی پایین­تر سبب شده است تا شرایط مناسب­تری برای جابجایی ذرات بزرگتر فراهم آید که این امر افزایش نرخ اسلامپ را در مقابل کاهش میزان مدول نرمی به همراه داشته است. در نتیجه می­توان گفت نوع دانه بندی مصالح سنگی به منظور ایجاد یک ساختار مناسب، تأثیر بسزایی بر خواص فیزیکی و مکانیکی بتن ایفا می­کند.