بررسی مقاومت روانگرایی ماسه رس دار غیراشباع

Abstract

بیشتر تحقیقات صورت گرفته در خصوص پدیده روانگرایی معطوف به ماسه های تمیز یا ماسه های دارای سیلت در حالت اشباع بوده و ماسه های رس دار به خصوص در حالت غیر اشباع کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق کوشیده شده است تا با انجام آزمایشات سه محوری سیکلیک بر روی خاک ماسه ای غیر اشباع با درصدهای مختلف کائولن (0 تا 30 در صد)، مقاومت روانگرایی آن ها ارزیابی شود. آزمایش های آزمایشگاهی با استفاده از سلول سه محوری دو جداره غیر اشباع با قابلیت کنترل مکش در درجه اشباع های 80%، 85%، 90%، 95% ،100% و تراکم نسبی 50% صورت گرفته است. تغییرات مکش در حین بارگذاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزایش درصد ریزدانه رسی تا حدود 20%، مقاومت روانگرایی کاهش داشته و با افزایش درصد ریزدانه از این مقدار به 30% مقاومت کمی افزایش می یابدکه این امر در نمونه های اشباع و غیر اشباع قابل مشاهده است. با کاهش درجه اشباع مقاومت روانگرایی در تمامی نمونه ها افزایش می یابد. مقدار این افزایش در ماسه تمیز نسبت به خاک های دارای ریزدانه رسی بیشتر بوده و در واقع با کاهش درجه اشباع، افزایش مقاومت روانگرایی در خاک های دارای ریزدانه رسی نسبت به ماسه تمیز دارای حساسیت کمتری می باشد.