اثر بازشو و فواصل برش‌گیرها در رفتار دیوار برشی مرکب

Abstract

ددیوارهای برشی سیستمی مقاوم در برابر نیروهای جانبی همچون باد و زلزله می‌باشند. با توجه به شکل‌پذیری و مقاومت جانبی مناسبی که دیوارهای برشی فولادی دارند، این نوع دیوارها در دهه‌های اخیر مورد توجه مهندسین و محققین قرار گرفته‌اند. در صورتیکه تسلیم برشی قبل از کمانش ورق جان دیوار رخ دهد، قابلیت جذب انرژی دیوار بیشتر خواهد شد. تقویت ورق جان دیوار برشی فولادی موجب تسلیم برشی قبل از کمانش ورق می‌گردد. بمنظور تقویت ورق دیوار می‌توان از سخت‌کننده‌های فولادی و یا لایه‌ای از بتن استفاده کرد. دیوار برشی فولادی که از یک یا دو لایه بتنی جهت افزایش مقاومت خارج از صفحه آن استفاده شود، را دیوار برشی مرکب می‌گویند. با توجه به مطالعات اندکی که در زمینه این نوع دیوارها انجام گرفته است، در این مطالعه به بررسی اثر بازشو و فواصل برش‌گیرها در رفتار دیوار برشی مرکب پرداخته خواهد شد. ابتدا یک دیوار برشی مرکب برای ساختمان 10 طبقه طراحی شده و پس از انتخاب طبقه فوقانی آن و ساخت چندین مدل اجزای محدود در نرم‌افزار Abaqus، به بررسی آنها پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که برخلاف دیوار برشی فولادی که بازشو در مرکز نسبت به کناره دیوار بیشتر مقاومت را کاهش می‌دهد، بازشو در گوشه‌های دیوار برشی مرکب نسبت به میانه آن باعث کاهش مقاومت می‌شود. همچنین با کاهش فاصله بین برش‌گیرها ظرفیت دیوار برشی مرکب افزایش می‌یابد.