بازفرمولبندی روش اجزاء محدود مبتنی بر المانهای مختلط فوریه در افزایش دقت حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس
(ندگان)پدیدآور
فرمانی, ساجدهقائینی حصاروئیه, مهنازحمزۀ جواران, صالحنوع مدرک
Textپژوهشی اصيل (کامل)
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این مقاله به حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس با روش اجزاء محدود مبتنی بر المانهای مختلط فوریه پرداخته شده است. توابع انترپولاسیون پیشنهادی با استفاده از غنیسازی توابع پایهی شعاعی مختلط فوریه به شکل حاصل شدهاند. توابع حاضر شامل خصوصیات توابع پایهی شعاعی حقیقی فوریه و گوسی میباشند. این خصوصیات مفید باعث توانایی بسیار بالای روش پیشنهاد شده میشود. از جمله مزیت توابع شکل پیشنهادی میتوان به دارا بودن همزمان میدان توابع مثلثاتی، نمایی و چند جمله ای اشاره کرد؛ در حالیکه توابع کلاسیک لاگرانژ تنها میدان توابع چند جملهای را اغنا میکنند. چند مثال معیار عددی در رابطه با کاربرد توابع پیشنهادی در روش اجزاء محدود برای حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس مورد استفاده قرار گرفته است. برای نشان دادن کارایی و دقت روش حاضر، نتایج روش پیشنهادی با نتایج حاصل از توابع کلاسیک و همچنین حل تحلیلی مقایسه شده است. نتایج این مقایسه ها حاکی از دقت بسیار بالاتر روش پیشنهادی میباشد.
کلید واژگان
معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس روش اجزاء محدود المانهای مختلط فوریه توابع شکل کلاسیک لاگرانژشماره نشریه
6تاریخ نشر
2019-03-011397-12-10
ناشر
دانشگاه تربیت مدرسسازمان پدید آورنده
دانشگاه شهید باهنر کرماندانشگاه شهید باهنر کرمان
دانشگاه شهید باهنر کرمان




