تاثیر نامنظمی سختی جانبی بر نیاز زاویه درز انقطاع قاب های خمشی فولادی مجاور تحت زلزله های حوزه نزدیک گسل

Abstract

به دلیل عدم رعایت درز انقطاع لازم بین ساختمان های مجاور، پدیده برخورد (ضربه) در هنگام وقوع زلزله رخ می دهد. ضربه می تواند منجر به خسارات موضعی به ستون های محل برخورد، خسارات موضعی یا کلی کف ها در تراز برخورد و یا منجر به فروریزش کلی ساختمان شود. از طرفی وجود نامنظمی سختی جانبی(طبقه نرم یا خیلی نرم) به دلیل تغییر در نوع کاربری اولین طبقه ساختمان، از رایج ترین انواع نامنظمی است. این مقاله به تخمین نیاز زاویه درز انقطاع در بالاترین تراز برخورد دو سازه مجاور در ترکیب قاب های خمشی فولادی منظم و دارای نامنظمی سختی جانبی با تغییر در ارتفاع طبقه اول، تحت رکوردهای زلزله حوزه نزدیک گسل می پردازد. بدین منظور قاب های خمشی فولادی 2 تا 20 طبقه 3 دهانه منظم و نامنظم در هفت گروه از ترکیبات دوتایی در مجاورت یکدیگر قرار می گیرند و زاویه درز انقطاع آنها با تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی محاسبه و مقایسه می گردد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که افزایش مقدار نامنظمی سختی جانبی در اولین طبقه سازه، می تواند منجر به افزایش زاویه درز انقطاع در 84 % از ترکیبات همجواری بررسی شده گردد. ضریب میانگین این افزایش در کلیه حالات تحت تاثیر مورد بررسی از ترکیب قاب های منظم و نامنظم با ارتفاع طبقه اول 5/4 و 5/5 متر، به ترتیب 19/1 و 38/1 برابر ترکیبات قاب های منظم است.