در باب تأثیر زلزله نزدیک و دور از گسل بر ضریب کاهش مقاومت و نسبت تغییر شکل غیر ارتجاعی به ارتجاعی با رویکرد تقاضای شکل پذیری

Abstract

مطالعه خسارت‌های زلزله‌های قبل مؤید ورود پاسخ سازه به ناحیه غیرخطی است. در این حالت نیروی برش پایه و تغییر مکان سازه نبست به حالت الاستیک تفاوت دارد. چنانچه زلزله نزدیک گسل باشد، این تفاوت‌ها می‌تواند چشمگیرتر باشد. به همین دلیل در این پژوهش دو ضریب کاهش مقاومت در اثر شکل‌پذیری (Rµ) و نسبت تغییر شکل غیر الاستیک به الاستیک (CR) برای مؤلفه‌های موازی و عمود برگسل زلزله نزدیک و دور از گسل محاسبه‌شده‌اند. همچنین حساسیت این دو پارامتر به ضریب کرنش سخت شدگی (α) و میرایی بررسی گردید. CR به‌دست‌آمده با C1 پیشنهادی در فیما 440-مقایسه شد. درنهایت ضریب بزرگنمایی تغییر مکان به ضریب رفتار برای سطوح مختلف شکل-پذیری محاسبه‌شده است. برای محاسبه نتایج درمجموع 106400 تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی انجام گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که Rµ زلزله نزدیک می‌تواند با مقدار متناظر حاصل از زلزله دور تفاوت داشته باشد. همچنین CR چندان به نوع رکورد وابسته نبوده و با افزایش پریود به یک همگرا می‌شود. حساسیت Rµ و CR در برابر α قابل‌توجه نیست. بعلاوه با افزایش ضریب میرایی، نمودارهای Rµ و CR از حالت مضرس خارج‌شده و هموارتر می‌گردد. درنهایت استفاده از C1 متناسب با نوع رکورد و دوره تناوب سازه می‌تواند محافظه‌کارانه یا غیر محافظه‌کارانه باشد.