مرزبندی جزیره هندورابی (تعیین خط خطر) در راستای مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی (ICZM)

Abstract

مدیریت یکپارچه مناطق ساحل فرآیندی پویا و پیوسته است که برای توسعه پایدار مدیریت مناطق ساحلی در نظر گرفته شده است. با توجه به موقعیت استراتژیک جزیره هندورابی از نظر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار و استفاده بهینه از منابع موجود، اجرای طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی (ICZM) در محدوده این جزیره امری ضروری به نظر می‌رسد. تعیین خط‌خطر، بخش اصلی در مدیریت مستقیم یکپارچه سواحل در منطقه خشکی است. در این تحقیق با نگرشی جدید از روابط ساده مهندسی به منظور تعیین خط‌خطر برای دوره‌های بازگشت 5، 20 و 50 ساله استفاده شده است. برای انجام محاسبات، داده های خام مورد نیاز از پروژه مدلسازی امواج دریاهای ایران (ISWM) استخراج شده است. همچنین تأثیر عوامل مختلف شامل سرعت باد منطقه، زاویه برخورد باد، ارتفاع موج برخوردی، شیب ساحل، دوره بازگشت و... بر روی خط‌خطر در اطراف جزیره مورد بررسی قرار گرفته است. تعیین خط‌خطر به عنوان بخشی از مدیریت مستقیم در راستای مدیریت نوار ساحلی، بسیار مهم و ضروری می‌باشد.