بررسی اندرکنش بین دانه ای برای رسیدن به حالت پایدار هم ارز

Abstract

امکان ایجاد خط حالت پایدار هم‌ارز در جهت رسیدن به یک چهارچوب واحد برای تفسیر رفتار حالت بحرانی ماسه‌های رسدار بررسی شده است. در این راستا بحث نحوه اندرکنش ماسه و ریزدانه و نحوه مشارکت ریزدانه‌ها در تماسهای بین دانه‌ای برای رسیدن به مقدار نسبت تخلخل هم‌ارز مورد توجه قرار گرفته است. با انجام آزمایشات سه‌محوری سیکلیک روی ترکیبات ماسه با درصد‌های مختلف از ریزدانه خمیری، محاسبه تغییرات مقاومت روانگرایی برای ترکیبات مختلف، بررسی مدل تماس بین دانه‌ها و سپس آنالیز ریاضی نتایج، رابطه کاربردی و مفیدی برای ارزیابی میزان مشارکت ریزدانه ها در تماسهای بین دانه‌ای و در نتیجه مقدار نسبت تخلخل هم‌ارز پیشنهاد شده است. علاوه بر افزایش ناپایداری ترکیبات با افزایش درصد ریزدانه خمیری، نتایج همچنین نشان داده است که با استفاده از رابطه پیشنهادی می‌توان خطوط حالت پایدار ترکیبات مختلف ماسه و رس را به یک خط واحد هم‌ارز تبدیل کرد. به این ترتیب با انجام تعداد محدودی آزمایش روی ماسه تمیز، خطوط حالت پایدار ماسه و ترکیب آن با هر درصد دلخواه از ریزدانه قابل پیشبینی می‌باشد. برای اطمینان از عمومیت رابطه پیشنهادی، صحت آن با استفاده از نتایج تحقیقات دیگر سنجیده و تایید شده است.